- Neque vero tum ignorabat se ad crudelissimum
- Itaque tum, cum vigilando necabatur, erat in
- At stulte, qui non modo non censuerit
- Etiamne, si rei publicae conducebat.
- Potest autem, quod inutile rei publicae sit,
- Pervertunt homines ea, quae sunt fundamenta naturae,
- Omnes enim expetimus utilitatem ad eamque rapimur
- Nam quis est, qui utilia fugiat.
- Aut quis potius, qui ea non studiosissime
- Sed quia nusquam possumus nisi in laude,
- Quid est igitur, dixerit quis, in iure
- At hoc quidem commune est omnium philosophorum,
- Quid autem iratus juppiter plus nocere potuisset,
- Nulla igitur vis fuit religionis, quae tantam
- Non igitur tantum mali turpitudo ista habebat,
- Deinde illud etiam apud accium: fregistin fidem.
- Neque dedi neque do infideli cuiquam.
- Quamquam ab impio rege dicitur, luculente tamen
- Addunt etiam, quemadmodum nos dicamus videri quaedam
- Addunt etiam, quicquid valde utile sit, id
- Non fuit juppiter metuendus ne iratus noceret,
- Haec quidem ratio non magis contra reguli,
- Sed in iure iurando non qui metus,
- Est enim ius iurandum affirmatio religiosa; quod
- Iam enim non ad iram deorum, quae
- Nam praeclare ennius: o fides alma apta
- Qui ius igitur iurandum violat, is fidem
- At enim ne iratus quidem juppiter plus
- Certe, si nihil malum esset nisi dolere.
- Id autem non modo non summum malum,
- Quorum quidem testem non mediocrem, sed haud
- Quem enim locupletiorem quaerimus quam principem populi
- Nam quod aiunt minima de malis, id
- Quae si in deformitate corporis habeat aliquid
- Itaque nervosius qui ista disserunt, solum audent
- Nam illud quidem neque dedi neque do
- Sed si hoc sibi sument, nullam esse
- Est autem ius etiam bellicum fidesque iuris
- Quod enim ita iuratum est, ut mens
- Ut, si praedonibus pactum pro capite pretium
[1] … [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15]
