- Reditu enim in castra liberatum se esse
- Fraus enim distringit, non dissolvit periurium.
- Fuit igitur stulta calliditas, perverse imitata prudentiam.
- Itaque decrevit senatus, ut ille veterator et
- Sed illud maximum: octo hominum milia tenebat
- Eos senatus non censuit redimendos, cum id
- Qua quidem re audita fractum animum hannibalis
- Sic honestatis comparatione ea, quae videntur utilia,
- Acilius autem, qui graece scripsit historiam, plures
- Sit iam huius loci finis.
- Perspicuum est enim ea, quae timido animo,
- Restat quarta pars, quae decore, moderatione, modestia,
- Potest igitur quicquam utile esse, quod sit
- Atqui ab aristippo cyrenaici atque annicerii philosophi
- Quibus obsoletis floret epicurus, eiusdem fere adiutor
- Cum his viris equisque, ut dicitur, si
- Nam si non modo utilitas, sed vita
- Nam ubi primum prudentiae locus dabitur.
- An ut conquirat undique suavitates.
- Quam miser virtutis famulatus servientis voluptati.
- Fac nihil isto esse iucundius, quid cogitari
- Iam, qui dolorem summum malum dicat, apud
- Quamvis enim multis locis dicat epicurus, sicuti
- Et si illum audiam de continentia et
- Nam qui potest temperantiam laudare is, qui
- Est enim temperantia libidinum inimica, libidines autem
- Atque in his tamen tribus generibus quoquo
- Prudentiam introducunt scientiam suppeditantem voluptates, depellentem dolores.
- Fortitudinem quoque aliquo modo expediunt, cum tradunt
- Etiam temperantiam inducunt non facillime illi quidem,
- Dicunt enim voluptatis magnitudinem doloris detractione finiri.
- Iustitia vacillat vel iacet potius omnesque eae
- Neque enim bonitas nec liberalitas nec comitas
- Nam ut utilitatem nullam esse docuimus, quae
- Quo magis reprehendendos calliphontem et dinomachum iudico,
- Non recipit istam coniunctionem honestas, aspernatur, repellit.
- Nec vero finis bonorum et malorum, qui
- Sed de hoc magna enim res est
- Quemadmodum igitur, si quando ea, quae videtur
- Sin autem speciem utilitatis etiam voluptas habere
[1] … [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15]