- Hac lege iuris interpretes negant quemquam sacrosanctum
- Fuere qui interpretarentur eadem hac horatia lege
- Quae refellitur interpretatio, quod iis temporibus nondum
- Hae consulares leges fuere.
- Institutum etiam ab iisdem consulibus ut senatus
- M· duillius deinde tribunus plebis plebem rogavit
- Haec omnia ut invitis, ita non adversantibus
- Fundata deinde et potestate tribunicia et plebis
- Cum diem appio verginius dixisset et appius
- Tum verginius oratio inquit, rebus dubiis inventa
- Omnium igitur tibi, appi claudi, quae impie
- Unius tantum criminis nisi iudicem dices, te
- Nec in tribunicio auxilio appius nec in
- Audita vox una vindex libertatis, ex eo
- Et dum pro se quisque deos tandem
- Ceterum sua propria bona malaque, cum causae
- Non ita se invidiam pertimuisse, ut nihil
- Quod si indicta causa in vincla ducatur,
- Quod si tribuni eodem foedere obligatos se
- Quem enim provocaturum, si hoc indemnato indicta
- Cui plebeio et humili praesidium in legibus
- Se documento futurum utrum novis legibus dominatio
- Contra ea verginius unum ap· claudium et
- Et illi carcerem aedificatum esse quod domicilium
- Proinde ut ille iterum ac saepius provocet,
- Ut haud quoquam improbante, sic magno motu
- Inter haec ab latinis et hernicis legati
- Iisdem auctoribus cognitum est aequos volscosque summa
- Itaque partiri provincias consules iussi.
- Horatio sabini, valerio aequi evenere.
- Cum ad ea bella dilectum edixissent, favore
- Priusquam urbe egrederentur, leges decemvirales, quibus tabulis
- Sunt qui iussu tribunorum aediles functos eo
- Claudius, qui perosus decemvirorum scelera et ante
- Virum honoratissimae imaginis futurum ad posteros, legum
- Averterent ab ira parumper ad cognitionem cogitationemque
- Se quoque id generi ac nomini dare
- Virtute libertatem reciperatam esse: clementia concordiam ordinum
- Erant quos moveret sua magis pietate quam
- Iustiores hae lacrimae videbantur.
[1] … [18] [19] [20] [21] [22] … [25]