- Principesque in omnium etruriae populorum conciliis fremebant
- Diu sustentatum id malum, partim patrum consiliis,
- Duas civitates ex una factas; suos cuique
- Primum in dilectibus saevire solitos, eosdem in
- Qualicumque urbis statu, manente disciplina militari sisti
- Proximo bello in ipsa acie, in ipso
- Profecto si instetur, suo milite vinci romam
- Nihil aliud opus esse quam indici ostendique
- Hae spes etruscos armaverant, multis in vicem
- Consules quoque romani nihil praeterea aliud quam
- Itaque castris se tenebant, tam ancipiti periculo
- Veiens hostis etruscique eo magis praepropere agere;
- Ad haec in novitatem generis originisque qua
- Haec cum sub ipso vallo portisque streperent,
- Tandem superant externa; adeo superbe insolenterque hostis
- Frequentes in praetorium conveniunt; poscunt pugnam, postulant
- Consules velut deliberabundi capita conferunt, diu conloquuntur.
- Pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda
- Redditur responsum immaturam rem agi; nondum tempus
- Edicunt inde ut abstineant pugna; si quis
- Ita dimissis, quo minus consules velle credunt,
- Accendunt insuper hostes ferocius multo, ut statuisse
- His freti occursant portis, ingerunt probra; aegre
- Enimvero non ultra contumeliam pati romanus posse;
- Matura res erat; tergiversantur tamen.
- Fabius deinde ad crescentem tumultum iam metu
- Itaque certum est non dare signum nisi
- Consulem romanum miles semel in acie fefellit:
- Centurio erat m· flavoleius, inter primores pugnae
- Victor inquit, m· fabi, revertar ex acie;
- Idem deinceps omnis exercitus in se quisque
- Iuratis datur signum; arma capiunt; eunt in
- Nunc iubent etruscos probra iacere, nunc armati
- Omnium illo die, qua plebis, qua patrum,
- Instruitur acies, nec veiens hostis etruscaeque legiones
- Prope certa spes erat non magis secum
- Res aliter longe evenit; nam non alio
- Vix explicandi ordinis spatium etruscis fuit, cum
- Inter primores genus fabium insigne spectaculo exemploque
- Ex his q· fabium, tertio hic anno
[1] … [14] [15] [16] [17] [18] … [23]