- Nostrum id nobis velut familiare bellum privato
- Gratiae ingentes actae.
- Consul e curia egressus comitante fabiorum agmine,
- Iussi armati postero die ad limen consulis
- Manat tota urbe rumor; fabios ad caelum
- Si sint duae roboris eiusdem in urbe
- Fabii postera die arma capiunt; quo iussi
- Consul paludatus egrediens in vestibulo gentem omnem
- Nunquam exercitus neque minor numero neque clarior
- Sex et trecenti milites, omnes patricii, omnes
- Sequebatur turba propria alia cognatorum sodaliumque, nihil
- Ire fortes, ire felices iubent, inceptis eventus
- Praetereuntibus capitolium arcemque et alia templa, quidquid
- In cassum missae preces.
- Infelici via, dextro iano portae carmentalis, profecti
- Is opportunus visus locus communiendo praesidio.
- Aemilius inde et c· servilius consules facti.
- Et donec nihil aliud quam in populationibus
- Intervallum deinde haud magnum populationibus fuit, dum
- Ita fusi retro ad saxa rubra, ibi
- Cuius impetratae, ab insita animis levitate, ante
- Rursus cum fabiis erat veienti populo, sine
- Id primo acerbum indignumque veientibus est visum;
- Itaque et pecora praedantibus aliquotiens, velut casu
- Iamque fabii adeo contempserant hostem ut sua
- Haec spes provexit ut ad conspecta procul
- Et cum improvidi effuso cursu insidias circa
- Primo clamor circumlatus exterruit, dein tela ab
- Tum omissa pugna, quam in omnes partes
- Duxit via in editum leniter collem.
- Inde primo restitere; mox, ut respirandi superior
- Ita superior rursus hostis factus.
- Fabii caesi ad unum omnes praesidiumque expugnatum.
- Trecentos sex perisse satis convenit, unum prope
- Cum haec accepta clades est, iam c·
- Menenius adversus tuscos victoria elatos confestim missus.
- Tum quoque male pugnatum est, et ianiculum
- Adeoque id bellum ipsis institit moenibus, ut
- Ibi quamquam parvo momento superior romana res
- A· verginius et sp· servilius consules fiunt.
[1] … [16] [17] [18] [19] [20] … [23]
