- Una illa, iudices, quam videtis, quod ultro
- Etenim quod esset iudicium, cum ex verris
- Ageret videlicet causam arator; nihil sibi frumenti
- Surrexisset apronius, nova dignitas publicani, non ut
- Dixisset haec quae volgo dicere solebat, non
- Quae cum dixisset, illi viri optimi de
- Hanc tu licentiam diripiendorum aratorum cum decumanis,
- Si mehercule ex omni copia conventus syracusani,
- Cum vero verbo iudicium sit in edicto,
- Praesertim cum id non modo oratione mea
- Erit tamen in aratores lenior quam videtur.
- Nam qui in decumanos octupli iudicium se
- Quis hunc audet dicere aratoribus infestum aut
- Quanto lenior est quam in publicanum.
- Edixit ut, quod decumanus edidisset sibi dari
- Quid est reliqui iudici quod in aratorem
- Non malum est, inquit, esse istam formidinem,
- Si iudicio vis a me exigere, remove
- Quis porro erit quin malit decumanis tuis
- Illa vero praeclara est clausula edicti, quod
- Primum quae potest esse controversia, cum is
- Deinde in hoc homo luteus etiam callidus
- Quam lepide se furari putat.
- Vtrique facit potestatem, sed utrum ita scripserit,
- Illa cuius modi sunt quae ex tempore
- Septicio, honestissimo equite romano, resistente apronio et
- Ferebat hanc quoque iniquitatem septicius et imbri
- Hoc edicto non siculi, nam eos quidem
- Attendite enim cuius modi edicta sint.
- Ne tollat, inquit, ex area, nisi erit
- Satis haec magna vis est ad inique
- At ista vis septicium et non nullos
- His hoc opponitur, deportatum habeas ante kalendas
- Nisi pactus eris, non commovebis.
- Sic deportandi dies praestituta tollere cogebat ex
- Iam vero illud non solum contra legem
- Statuit iste ut arator decumano quo vellet
- Quamquam illa fuit ad calumniam singulari consilio
- Quae res cum ad pactiones iniquissimas magnam
- Vt enim quisque contra voluntatem eius dixerat,
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] … [30]
