- Quid tam dissimile quam ego in dicendo
- Cum ille is sit orator, ut nihil
- Videtisne, genus hoc quod sit antoni.
- Forte, vehemens, commotum in agendo, praemunitum et
- Nos autem, quicumque in dicendo sumus, quoniam
- Quod si in nobis, qui adsumus, tantae
- Ex qua mea disputatione forsitan occurrat illud,
- Quod non est ita, diligentissimeque hoc est
- Etenim videmus ex eodem quasi ludo summorum
- Cuius est vel maxime insigne illud exemplum,
- Neque eos similis effecit inter se, sed
- Haec eo mihi praedicenda fuerunt, ut si
- Ergo haec et agenda sunt ab oratore,
- Quinam igitur dicendi est modus melior, nam
- Atque eorum quidem, quae duo prima dixi,
- Linquamus igitur haec, quae cognitionem habent facilem,
- Nam alterum traditur litteris doctrinaque puerili, alterum
- Sed omnis loquendi elegantia, quamquam expolitur scientia
- Neque tamen erit utendum verbis eis, quibus
- Atque, ut latine loquamur, non solum videndum
- Nolo exprimi litteras putidius, nolo obscurari neglegentius;
- Nam de voce nondum ea dico, quae
- Est autem vitium, quod non nulli de
- Cotta, gaudere mihi videtur gravitate linguae sonoque
- Me autem tuus sonus et subtilitas ista
- Athenis iam diu doctrina ipsorum atheniensium interiit,
- Nostri minus student litteris quam latini; tamen
- Valerium soranum, lenitate vocis atque ipso oris
- Qua re cum sit quaedam certa vox
- Equidem cum audio socrum meam laeliam facilius
- Qua re cotta noster, cuius tu illa
- Hic cum adrisisset ipse sulpicius, sic agam
- Inquit ille id enim ipsum volumus, idque
- At enim non sine meo periculo crassus
- Tum ille tu vero, quod monuit idem,
- Ergo ista, inquit crassus quae habes a
- Praetereamus igitur praecepta latine loquendi quae puerilis
- Latine scilicet dicendo, verbis usitatis ac proprie
- Tam facilis est tota res, ut mihi
- Isti enim, qui ad nos causas deferunt,
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [13]
