- Petierunt uti sibi concilium totius galliae in
- Ea re permissa diem concilio constituerunt et
- Eo concilio dimisso, idem princeps civitatum qui
- Ea re impetrata sese omnes flentes caesari
- Locutus est pro his diviciacus haeduus: galliae
- Hi cum tantopere de potentatu inter se
- Horum primo circiter milia xv rhenum transisse;
- Cum his haeduos eorumque clientes semel atque
- Quibus proeliis calamitatibusque fractos, qui et sua
- Unum se esse ex omni civitate haeduorum
- Ob eam rem se ex civitate profugisse
- Sed peius victoribus sequanis quam haeduis victis
- Futurum esse paucis annis uti omnes ex
- Ariovistum autem, ut semel gallorum copias proelio
- Hominem esse barbarum, iracundum, temerarium: non posse
- Nisi quid in caesare populoque romano sit
- Haec si enuntiata ariovisto sint, non dubitare
- Caesarem vel auctoritate sua atque exercitus vel
- Hac oratione ab diviciaco habita omnes qui
- Animadvertit caesar unos ex omnibus sequanos nihil
- Eius rei quae causa esset miratus ex
- Nihil sequani respondere, sed in eadem tristitia
- Cum ab his saepius quaereret neque ullam
- His rebus cognitis caesar gallorum animos verbis
- Hac oratione habita, concilium dimisit.
- Et secundum ea multae res eum hortabantur
- Paulatim autem germanos consuescere rhenum transire et
- Ipse autem ariovistus tantos sibi spiritus, tantam
- Quam ob rem placuit ei ut ad
- Ei legationi ariovistus respondit: si quid ipsi
- Praeterea se neque sine exercitu in eas
- Sibi autem mirum videri quid in sua
- His responsis ad caesarem relatis, iterum ad
- Si id ita fecisset, sibi populoque romano
- Pisone consulibus senatus censuisset uti quicumque galliam
- Ad haec ariovistus respondit: ius esse belli
- Item populum romanum victis non ad alterius
- Si ipse populo romano non praescriberet quem
- Haeduos sibi, quoniam belli fortunam temptassent et
- Magnam caesarem iniuriam facere, qui suo adventu
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]
