- Et ne tum quidem, ubi quonam modo
- Praesto est enim acerba memoria et scipiones
- Uos quoque uelim, milites, non lamentis lacrimisque
- Nec alia profecto species hesterno die oblata
- Nunc, quia tantum ausi estis sponte uestra,
- Non enim hesterno die, cum signum receptui
- Nec huius occasionis spem, milites, forte temere
- A uobis quoque profecto si quis quaerat
- Nihil aliud respondeatis quam id ipsum timentes
- Et ita se res habet: ad id
- Nihil omnium nunc minus metuunt hostes quam
- Audeamus quod credi non potest ausuros nos;
- Tertia uigilia noctis silenti agmine ducam uos.
- Exploratum habeo non uigiliarum ordinem, non stationes
- Clamor in portis auditus et primus impetus
- Tum inter torpidos somno pauentesque ad necopinatum
- Scio audax uideri consilium; sed in rebus
- Unus exercitus in propinquo est, duo haud
- Nunc adgredientibus spes aliqua est, et iam
- Tres deinde duces, tres exercitus sustinebimus hostium
- Ut diuidendo copias periere duces nostri, ita
- Alia belli gerendi uia nulla est.
- Proinde nihil praeter noctis proximae opportunitatem exspectemus.
- Ite, deis bene iuuantibus, corpora curate, ut
- Laeti et audiere ab nouo duce nouum
- Reliquum diei expediendis armis et curatione corporum
- Quarta uigilia mouere.
- Erant ultra proxima castra sex milium interuallo
- Uallis caua intererat, condensa arboribus; in huius
- Ita medio itinere intercepto ceterae copiae silenti
- Inde signa canunt et tollitur clamor.
- Pars semisomnos hostes caedunt, pars ignes casis
- Hostes simul ignis, clamor, caedes, uelut alienatos
- Incidunt inermes inter cateruas armatorum.
- Alii ruunt ad portas, alii obsaeptis itineribus
- Ibi uero, quo longius ab hoste aberant
- Cum his tam securis solutisque romani calentes
- Itaque nequaquam resisti in portis potuit; intra
- Hic terror in fugam auertit omnes effusique
- Ita nocte ac die bina castra hostium
[1] … [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14]
