- Ad fidem deinde tam laetarum rerum effundi
- Adiecit deinde verbis, quo maioris cladis indicium
- Summa fuit orationis, quo propius spem belli
- Secundum haec dicta magonis laetis omnibus, himilco,
- Inquit; etiam nunc paenitet belli suscepti adversus
- Iube dedi hannibalem; veta in tam prosperis
- Tum hanno: tacuissem hodie, patres conscripti, ne
- Respondeam inquit himilconi non desisse paenitere me
- Itaque ista quae modo mago iactavit himilconi
- Quae tamen nunc quoque qualis est?
- Occidi exercitus hostium; mittite milites mihi.
- Quid aliud rogares, si esses victus?
- Hostium cepi bina castra, praedae videlicet plena
- Quid aliud, si spoliatus, si exutus castris
- Et ne omnia ipse mirer, mihi quoque
- Cum utrumque mago negasset, hostium quidem ergo
- Sed multitudo ea quid animorum quidue spei
- Cum id nescire mago diceret, nihil facilius
- Ecquos legatos ad hannibalem romani miserunt de
- Ecquam denique mentionem pacis romae factam esse
- Cum id quoque negasset, bellum igitur inquit
- Quam varia victoria priore punico bello fuerit
- Nunquam terra marique magis prosperae res nostrae
- Quod si, id quod di omen avertant,
- Ego, si quis de pace consulet seu
- Haud multos movit hannonis oratio; nam et
- Itaque ingenti consensu fit senatus consultum ut
- Ceterum haec, ut in secundis rebus, segniter
- Nam nec consul ulli rei quae per
- Ea sex milia hominum gallicis spoliis, quae
- Hannibal capua recepta, cum iterum neapolitanorum animos
- Senatus ac maxime primores eius in societate
- Itaque ubi senatum metus cepit, si propalam
- Placere enim sibi defectionem ad hannibalem simulant;
- Ita spatio sumpto legatos propere ad praetorem
- Marcellus conlaudatis nolanis eadem simulatione extrahi rem
- Ipse a casilino caiatiam petit atque inde
- Sub adventum praetoris romani poenus agro nolano
- Eam cum aliquamdiu circumsedisset, saepe vi, saepe
- Deinde ut qui a principio mitis omnibus
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [15]
