- Veniat in mentem, ut trepidos quondam maiores
- Adicite ad haec, quod foedus aequum deditis,
- Itaque communem vos hanc cladem quae accepta
- Non cum samnite aut etrusco res est
- Hunc natura et moribus immitem ferumque insuper
- His infandis pastos epulis, quos contingere etiam
- Pulchrum erit, campani, prolapsum clade romanum imperium
- Triginta milia peditum, quattuor milia equitum arbitror
- Si parem fortunae vestrae fidem habetis, nec
- Ab hac oratione consulis dimissis redeuntibusque domum
- Haec virrio loquenti assensi omnes ita renuntiant
- Extemplo plebes ad defectionem ac pars maior
- Postremo vicit sententia plurium ut iidem legati
- Quo priusquam iretur certumque defectionis consilium esset,
- Quia nimis compar latinorum quondam postulatio erat
- Legati ad hannibalem venerunt pacemque cum eo
- Haec pacta: illa insuper quam quae pacta
- Ea ne fierent neu legatio mitteretur ad
- Ut vero praesidium mitti ab hannibale audivit,
- Haec, nec enim occulta agebantur, cum relata
- Veritus deinde ne quid inter vim tumultus
- Marius contione advocata edicit, ut frequentes cum
- Ab universis id non obedienter modo sed
- Decius magius nec obviam egressus est nec,
- Hannibal ingressus urbem senatum extemplo postulat, precantibusque
- Deversatus est apud ninnios celeres, sthenium pacuuiumque,
- Eo pacuvius calauius, de quo ante dictum
- Huic tum pater iuveni hannibalem deprecando magis
- Epulari coeperunt de die, et convivium non
- Unus nec dominorum invitatione nec ipsius interdum
- Solis ferme occasu patrem calauium ex convivio
- Cum mirabundus pater quidnam id esset consilii
- Iam ego inquit sanguine hannibalis sanciam romanum
- Te id prius scire volui, si forte
- Quae ubi vidit audivitque senex, velut si
- Paucae horae sunt intra quas iurantes per
- Ab hospitali mensa surgis, ad quam tertius
- Hannibalem pater filio meo potui placare, filium
- Sed sit nihil sancti, non fides, non
- Unus adgressurus es hannibalem?
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [15]
