- Q· fabius cum post profectionem dictatoris per
- Ea fortuna pugnae fuit ut nihil relictum
- Eques etiam auctore l· cominio tribuno militum,
- Viginti milia hostium caesa eo die traduntur.
- Auctores habeo bis cum hoste signa conlata
- Magister equitum ut ex tanta caede multis
- Litterae quoque de re prospere gesta ad
- Ita certe dictator id factum accepit, ut
- Misso itaque repente senatu se ex curia
- Itaque plenus minarum iraeque profectus in castra,
- Fabius contione extemplo advocata obtestatus milites est
- Et tunc invidia impedire virtutem alienam voluisse
- Quid illum facturum fuisse, si, quod belli
- Neque illum magistro equitum infestiorem quam tribunis
- Si posset, in omnes saeviturum fuisse: quia
- Etenim invidiam tamquam ignem summa petere; in
- Proinde adessent in sua causa omnium libertati.
- Si consensum exercitus eundem qui in proelio
- Postremo se vitam fortunasque suas illorum fidei
- Clamor e tota contione ortus, uti bonum
- Haud multo post dictator advenit classicoque extemplo
- Tum silentio facto praeco q· fabium magistrum
- Sed quid ego haec interrogo, cum, si
- Quin tu respondes vetuerimne te quicquam rei
- Quo tu imperio meo spreto, incertis auspiciis,
- Ad haec quae interrogatus es responde; at
- Accede, lictor.
- Adversus quae singula cum respondere haud facile
- Fabius fidem militum implorans lacerantibus vestem lictoribus
- Inde clamor in totam contionem est perlatus;
- Qui proximi forte tribunali steterant, quia subiecti
- Ne tribunal quidem satis quietum erat; legati
- Cum parum precibus, parum causa proficerent, intueri
- Postremo, ne id se gratiae dare q·
- His vocibus cum in se magis incitarent
- Magister equitum, iussus postero die adesse, cum
- Iteratur deinde contentio et prendi fabium papirius
- Ubi cum deprecantibus primoribus patrum atque universo
- Videro cessurusne provocationi sis, cui rex romanus
- Ex curia in contionem itur.
[1] … [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13]