- Primum ultimumque illud supplicium apud romanos exempli
- Inter haec iam praemissi albam erant equites
- Legiones deinde ductae ad diruendam urbem.
- Quae ubi intravere portas, non quidem fuit
- Ut vero iam equitum clamor exire iubentium
- Egressis urbe albanis romanus passim publica privataque
- Templis tamen deum, ita enim edictum ab
- Roma interim crescit albae ruinis.
- Duplicatur civium numerus; caelius additur urbi mons,
- Principes albanorum in patres ut ea quoque
- Et ut omnium ordinum viribus aliquid ex
- Hac fiducia virium tullus sabinis bellum indicit,
- Utrimque iniuriae factae ac res nequiquam erant
- Tullus ad feroniae fanum mercatu frequenti negotiatores
- Hae causae belli ferebantur.
- Sabini haud parum memores et suarum virium
- Etruria erat vicina, proximi etruscorum veientes.
- Inde ob residuas bellorum iras maxime sollicitatis
- Cum bellum utrimque summa ope pararent vertique
- Pugna atrox ad silvam malitiosam fuit, ubi
- Ab equitibus repente invectis turbati ordines sunt
- Devictis sabinis cum in magna gloria magnisque
- Quod cum credi vix posset, missis ad
- Visi etiam audire vocem ingentem ex summi
- Romanis quoque ab eodem prodigio novendiale sacrum
- Haud ita multo post pestilentia laboratum est.
- Unde cum pigritia militandi oreretur, nulla tamen
- Tunc adeo fracti simul cum corpore sunt
- Volgo iam homines eum statum rerum qui
- Ipsum regem tradunt volventem commentarios numae, cum
- Tullus magna gloria belli regnavit annos duos
- Mortuo tullo res, ut institutum iam inde
- Quo comitia habente ancum marcium regem populus
- Numae pompili regis nepos filia ortus ancus
- Qui ut regnare coepit et avitae gloriae
- Inde et civibus otii cupidis et finitimis
- Igitur latini cum quibus tullo regnante ictum
- Medium erat in anco ingenium, et numae
- Ut tamen, quoniam numa in pace religiones
- Legatus ubi ad fines eorum venit unde
[1] … [9] [10] [11] [12] [13] … [20]
