- Ergo ut segregaret pugnam eorum capessit fugam,
- Iam aliquantum spatii ex eo loco ubi
- In eum magno impetu rediit; et dum
- Tunc clamore qualis ex insperato faventium solet
- Prius itaque quam alter, nec procul aberat,
- Alterum intactum ferro corpus et geminata victoria
- Nec illud proelium fuit.
- Romanus exsultans duos inquit, fratrum manibus dedi;
- Male sustinenti arma gladium superne iugulo defigit,
- Romani ouantes ac gratulantes horatium accipiunt, eo
- Ad sepulturam inde suorum nequaquam paribus animis
- Sepulcra exstant quo quisque loco cecidit, duo
- Priusquam inde digrederentur, roganti mettio ex foedere
- Ita exercitus inde domos abducti.
- Princeps horatius ibat, trigemina spolia prae se
- Movet feroci iuveni animum comploratio sororis in
- Stricto itaque gladio simul verbis increpans transfigit
- Abi hinc cum immaturo amore ad sponsum,
- Sic eat quaecumque romana lugebit hostem.
- Atrox visum id facinus patribus plebique, sed
- Tamen raptus in ius ad regem.
- Rex ne ipse tam tristis ingratique ad
- Lex horrendi carminis erat: duumuiri perduellionem iudicent;
- Hac lege duumuiri creati, qui se absolvere
- I, lictor, colliga manus.
- Accesserat lictor iniciebatque laqueum.
- Tum horatius auctore tullo, clemente legis interprete,
- Itaque provocatione certatum ad populum est.
- Moti homines sunt in eo iudicio maxime
- Orabat deinde ne se quem paulo ante
- Inter haec senex iuvenem amplexus, spolia curiatiorum
- Quod vix albanorum oculi tam deforme spectaculum
- I, lictor, colliga manus, quae paulo ante
- I, caput obnube liberatoris urbis huius; arbore
- Non tulit populus nec patris lacrimas nec
- Itaque ut caedes manifesta aliquo tamen piaculo
- Is quibusdam piacularibus sacrificiis factis quae deinde
- Id hodie quoque publice semper refectum manet;
- Horatiae sepulcrum, quo loco corruerat icta, constructum
- Nec diu pax albana mansit.
[1] … [7] [8] [9] [10] [11] … [20]
