- Ac romulus cum septem et triginta regnavisset
- Atque hoc eo magis est in romulo
- Nam si, id quod graecorum investigatur annalibus,
- Nam centum et octo annis postquam lycurgus
- Ex quo intellegi potest permultis annis ante
- Antiquitas enim recepit fabulas fictas etiam non
- Quo vero ille mortuus, eodem est anno
- Sed profecto tanta fuit in eo vis
- Videtisne igitur unius viri consilio non solum
- Tum laelius: nos vero videmus, et te
- Nam princeps ille, quo nemo in scribendo
- Quare perge ut instituisti; prospicere enim iam
- Ergo inquit scipio cum ille romuli senatus,
- Quo quidem tempore novus ille populus vidit
- Quibus cum esse praestantem numam pompilium fama
- Qui ut huc venit, quamquam populus curiatis
- Ac primum agros quos bello romulus ceperat
- Idemque pompilius et auspiciis maioribus inventis ad
- Sacrorum autem ipsorum diligentiam difficilem, apparatum perfacilem
- Sic religionibus colendis operam addidit, sumptum removit,
- Quibus rebus institutis ad humanitatem atque mansuetudinem
- Sic ille cum undequadraginta annos summa in
- Quae cum scipio dixisset, verene inquit manilius
- Saepe enim hoc de maioribus natu audivimus,
- Tum scipio: falsum est enim manili inquit
- Nam quartum iam annum regnante lucio tarquinio
- Ex quo intellegi regiis annis dinumeratis potest
- Di inmortales inquit manilius, quantus iste est
- Ac tamen facile patior non esse nos
- Atqui multo id facilius cognosces, inquit africanus,
- Mortuo rege pompilio tullum hostilium populus regem
- Cuius excellens in re militari gloria magnaeque
- Et ut advertatis animum quam sapienter iam
- , scipio, post eum numae pompili nepos
- Qui cum latinos bello devicisset, adscivit eos
- Atque ita cum tres et viginti regnavisset
- Tum laelius: laudandus etiam iste rex; sed
- , scipio, ita est inquit; sed temporum
- Sed hoc loco primum videtur insitiva quadam
- Influxit enim non tenuis quidam e graecia
[1] [2] [3] [4] [5]