- Sed inter hominem et beluam hoc maxime
- Homo autem, quod rationis est particeps, per
- Eademque natura vi rationis hominem conciliat homini
- Inprimisque hominis est propria veri inquisitio atque
- Itaque cum sumus necessariis negotiis curisque vacui,
- Ex quo intellegitur, quod verum, simplex sincerumque
- Huic veri videndi cupiditati adiuncta est appetitio
- Nec vero illa parva vis naturae est
- Itaque eorum ipsorum, quae aspectu sentiuntur, nullum
- Quibus ex rebus conflatur et efficitur id,
- Formam quidem ipsam, marce fili, et tamquam
- Sed omne, quod est honestum, id quattuor
- Aut enim in perspicientia veri sollertiaque versatur
- Quae quattuor quamquam inter se colligata atque
- Ut enim quisque maxime perspicit, quid in
- Quocirca huic quasi materia, quam tractet et
- Reliquis autem tribus virtutibus necessitates propositae sunt
- Ordo autem et constantia et moderatio et
- Is enim rebus, quae tractantur in vita,
- Ex quattuor autem locis, in quos honesti
- Omnes enim trahimur et ducimur ad cognitionis
- In hoc genere et naturali et honesto
- Alterum est vitium, quod quidam nimis magnum
- Quibus vitiis declinatis quod in rebus honestis
- Virtutis enim laus omnis in actione consistit,
- Omnis autem cogitatio motusque animi aut in
- Ac de primo quidem officii fonte diximus.
- De tribus autem reliquis latissime patet ea
- Sed iustitiae primum munus est, ut ne
- Sunt autem privata nulla natura, sed aut
- Ex quo, quia suum cuiusque fit eorum,
- Sed quoniam, ut praeclare scriptum est a
- Fundamentum autem est iustitiae fides, id est
- Ex quo, quamquam hoc videbitur fortasse cuipiam
- Sed iniustitiae genera duo sunt, unum eorum,
- Nam qui iniuste impetum in quempiam facit
- Atque illae quidem iniuriae, quae nocendi causa
- Maximam autem partem ad iniuriam faciendam aggrediuntur,
- Expetuntur autem divitiae cum ad usus vitae
- In quibus autem maior est animus, in
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [16]
