- Nec vero umquam summum bonum assequi quisquam
- Quo modo igitur, inquies, verum esse poterit
- Hac videlicet ratione, quod ea, quae externa
- Nam et amici cultus et parentis ei,
- Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam
- Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
- Rem unam praeclarissimam omnium maximeque laudandam, penitus
- Quem enim deditum voluptatibus, quem cupiditatum incendiis
- Quem tiberina descensio festo illo die tanto
- Age nunc, luci noster, extrue animo altitudinem
- Illa enim, quae sunt a nobis bona
- Ita enim parvae et exiguae sunt istae
- Atque hoc ut vere dicitur, parva esse
- Tribuendum est igitur his aliquid, dum modo
- Est enim philosophi non tam gloriosa quam
- Haec est nec omnia spernentis praeter virtutem
- Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque
- Saepe ab aristotele, a theophrasto mirabiliter est
- Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis
- Positum est a nostris in iis esse
- At vero callipho et post eum diodorus,
- Quin etiam ipsi voluptarii deverticula quaerunt et
- Stoici restant, ei quidem non unam aliquam
- Ita relinquitur sola haec disciplina digna studiosis
- Quae cum dixisset paulumque institisset, quid est?
- Inquit; satisne vobis videor pro meo iure
- Et ego: tu vero, inquam, piso, ut
- Quod quidem eo probavi magis, quia memini
- Est, ut dicis, inquit; sed haec ab
- Quamquam ego non quaero, quid tibi a
- Tum lucius: mihi vero ista valde probata
- Tum mihi piso: quid ergo?
- Inquit, dasne adolescenti veniam?
- An eum discere ea mavis, quae cum
- Ego vero isti, inquam, permitto.
- Sed nonne merninisti licere mihi ista probare,
- Quis enim potest ea, quae probabilia videantur
- An vero, inquit, quisquam potest probare, quod
- Comprehensum, quod cognitum non habet?
- Non est ista, inquam, piso, magna dissensio.
[1] … [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14]
