- Adiecit deinde uerbis, quo maioris cladis indicium
- Summa fuit orationis, quo propius spem belli
- Secundum haec dicta magonis laetis omnibus, himilco,
- Inquit; etiam nunc paenitet belli suscepti aduersus
- Iube dedi hannibalem; ueta in tam prosperis
- Tum hanno: tacuissem hodie, patres conscripti, ne
- Respondeam inquit himilconi non desisse paenitere me
- Itaque ista quae modo mago iactauit himilconi
- Quae tamen nunc quoque qualis est.
- Occidi exercitus hostium; mittite milites mihi.
- Quid aliud rogares, si esses uictus.
- Hostium cepi bina castra, praedae uidelicet plena
- Quid aliud, si spoliatus, si exutus castris
- Et ne omnia ipse mirer mihi quoque
- Cum utrumque mago negasset, hostium quidem ergo
- Sed multitudo ea quid animorum quidue spei
- Cum id nescire mago diceret, nihil facilius
- Ecquos legatos ad hannibalem romani miserunt de
- Ecquam denique mentionem pacis romae factam esse
- Cum id quoque negasset, bellum igitur inquit
- Quam uaria uictoria priore punico bello fuerit
- Nunquam terra marique magis prosperae res nostrae
- Postumium fuerunt; lutatio et postumio consulibus deuicti
- Quod si, id quod di omen auertant,
- Ego, si quis de pace consulet seu
- Haud multos mouit hannonis oratio; nam et
- Itaque ingenti consensu fit senatus consultum ut
- Ceterum haec, ut in secundis rebus, segniter
- Nam nec consul ulli rei quae per
- Iunius pera, rebus diuinis perfectis latoque, ut
- Ea sex milia hominum gallicis spoliis, quae
- Flamini tralata erant, armauit, itaque cum uiginti
- Hannibal capua recepta, cum iterum neapolitanorum animos
- Senatus ac maxime primores eius in societate
- Itaque ubi senatum metus cepit, si propalam
- Placere enim sibi defectionem ad hannibalem simulant;
- Ita spatio sumpto legatos propere ad praetorem
- Marcellus conlaudatis nolanis eadem simulatione extrahi rem
- Ipse a casilino caiatiam petit atque inde
- Sub aduentum praetoris romani poenus agro nolano
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] … [17]
