- Minucius, eques romanus in primis splendidus atque
- Nihil erat in causa quod metuendum aut
- Interea istius libertus et accensus timarchides, qui
- Sopater, cum hoc illi improvisum atque inopinatum
- Post ad amicos rettulit; qui cum ei
- Eitis suis difficultatibus hominem ad hs lxxx
- Posteaquam ad causam dicendam ventum est, tum
- Crimen nullum erat, res erat iudicata, verres
- Res illo die non peroratur, iudicium dimittitur.
- Iterum ad sopatrum timarchides venit, ait accusatores
- Homo, quamquam erat et siculus et reus,
- Facite, inquit, quod libet; daturus non sum
- Idemque hoc amicis eius et defensoribus videbatur,
- Hoc rationis habebant, facere eos nullo modo
- Itaque hac una spe ad iudicium venitur.
- Quo posteaquam est ventum, cum in consilium
- Petilium, equitem romanum, quem habebat in consilio,
- Petilius recusabat, quod suos amicos, quos sibi
- Iste homo liberalis negat se quemquam retinere
- Itaque discedunt omnes; nam ceteri quoque impetrant
- Itaque iste solus cum sua cohorte nequissima
- Non dubitabat minucius, qui sopatrum defendebat, quin
- Ad me, inquit, si tibi idoneus videor
- Idoneus es, inquit, sed pervellem adessent ii
- Die, inquit; illi adesse non possunt.
- Nam hercule, inquit minucius, me quoque petilius
- Iste iratus hominem verbis vehementioribus prosequitur, atque
- Minucius, qui syracusis sic negotiaretur ut sui
- Itaque a subselliis discessit, idemque hoc praeter
- Iste quamquam est incredibili importunitate et audacia,
- Si dimisisset eo tempore quaestionem, post, illis
- Sacerdotis rescidisset, invidiam se sustinere tantam non
- Itaque aestuabat dubitatione, versabat se utramque in
- Erat hominum conventus maximus, summum silentium, summa
- Tum iste aliquando age dic.
- Reus orare atque obsecrare ut cum consilio
- Tum repente iste testis citari iubet; dicit
- Iste, quasi metueret ne petilius privato illo
- Sacerdote absolutum indicta causa de sententia scribae
- Retinete, retinete hominem in civitate, iudices, parcite
[1] … [7] [8] [9] [10] [11] … [22]
