- Cum manifesta res flagitiosa litura tabularum atque
- Quod lege excipiuntur tabulae publicanorum quo minus
- Fit maximus consursus hominum, et, quod erat
- Rem ad metellum defero, me tabulas perspexisse
- Verruci permultis nominibus esse, meque hoc perspicere
- Verris neque post decessionem quicquam cum carpinatio
- Clamare omnes ex conventu neminem umquam in
- Ego instare ut mihi responderet quis esset,
- Atque haec postulabam, non quo illum cogi
- Itaque illum in iure metu conscientiaque peccati
- Haec omnia summa cura et diligentia recognita
- Si carpinatius mihi tum respondere noluit, responde
- Fieri non potest ut, quem video te
- Atque adeo, ne hoc aut longius aut
- Videtis extremam partem nominis, codam illam verrinam
- Sie habent se tabulae, iudices, ut videtis.
- Quid exspectatis, quid quaeritis amplius.
- Tu ipse, verres, quid sedes, quid moraris.
- Nam aut exhibeas nobis verrucium necesse est
- Laudantur oratores veteres, crassi illi et antonii,
- Nemo enim tum ita peccabat ut defensioni
- Nunc vero quid faciat hortensius.
- Avaritiaene crimina frugalitatis laudibus deprecetur.
- At hominem flagitiosissimum libidinosissimum nequissimumque defendit.
- An ab hac eius infamia nequitia vestros
- At homo inertior, ignavior, magis vir inter
- Quis contumacior, quis inhumanior, quis superbior.
- At haec sine cuiusquam malo.
- Quis acerbior, quis insidiosior, quis crudelior umquam
- In hoc homine atque in eius modi
- Tantum, opinor, hortensi: ad causam non accederent
- Liberi enim ad causas solutique veniebant, neque
[1] … [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22]