- Hoc loco tenere se triarius non potuit.
- Obsecro, inquit, torquate, haec dicit epicurus?
- Quod mihi quidem visus est, cum sciret,
- At ille non pertimuit saneque fidenter: istis
- Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam
- Idque si ita dicit, non esse reprehendendos
- Et tamen quid attinet luxuriosis ullam exceptionem
- Sed tamen nonne reprehenderes, epicure, luxuriosos ob
- Atqui reperiemus asotos primum ita non religiosos,
- Iam doloris medicamenta illa epicurea tamquam de
- Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus
- Quid ergo attinet dicere: nihil haberem, quod
- Hoc est dicere: non reprehenderem asotos, si
- Isto modo ne improbos quidem, si essent
- Hic homo severus luxuriam ipsam per se
- Noli enim mihi fingere asotos, ut soletis,
- Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat
- Mundos, elegantis, optimis cocis, pistoribus, piscatu, aucupio,
- Ex quo efficitur, non ut voluptas ne
- Nec ille, qui diogenem stoicum adolescens, post
- O lapathe, ut iactare, nec es satis
- In quo cognitu laelius clamores sofw ille
- Praeclare laelius, et recte sofw, illudque vere:
- Es homo miser, inquit.
- Cenasti in vita numquam bene, cum omnia
- Is haec loquitur, qui in voluptate nihil
- Ita graviter et severe voluptatem secrevit a
- Ex quo illud efficitur, qui bene cenent
- Semper laelius bene.
- Quid bene?
- Dicet lucilius: cocto, condito, sed cedo caput
- Si quaeris, libenter; veniebat enim ad cenam,
- Recte ergo is negat umquam bene cenasse
- Quem libenter cenasse nemo negat.
- Cur igitur non bene?
- Quia, quod bene, id recte, frugaliter, honeste;
- Nec lapathi suavitatem acupenseri galloni laelius anteponebat,
- Semovenda est igitur voluptas, non solum ut
- Possumusne ergo in vita summum bonum dicere,
- Quo modo autem philosophus loquitur?
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [18]
