- Tot annos esse, per quos numquam cessauerint
- Semel euntibus ad quinctium insidias dici factas:
- Quaerentium quod falso obiciant, cum ueri nihil
- Insolenter et immodice abuti thessalos indulgentia populi
- Elatus deinde ira adiecit nondum omnium dierum
- Id minaciter dictum non thessali modo in
- Et cum fremitus post eam uocem ortus
- Consulem acilium et romanos sibi dedisse eas,
- Si suum munus qui dedissent adimere uelint,
- Nec enim ullius rei minus diuturnam esse
- Causa cognita pronuntiarunt legati placere deduci praesidia
- De iniuriis, quas ultro citroque illatas querantur,
- Inde grauiter offenso rege thessalonicen ad cognoscendum
- Ibi legati eumenis, si liberas esse aenum
- Sin autem minor cura sit ciuitatium in
- Habere eum praeterea decem legatorum in eam
- Nam philippum quidem quo aut merito in
- Uocari maronitas iuberent: ab iis certiora omnia
- Legati maronitarum uocati non uno tantum loco
- Itaque dominari adsentatores regios: his solis loqui
- Optimum quemque, quibus libertatis, quibus legum cura
- De iure etiam finium pauca adiecerunt: q.
- Fabium labeonem, cum in regione ea fuisset,
- Ad ea philippus longe aliam, quam aduersus
- Ciuitates macedonum, quae a me inter indutias
- Bello aetolico lamiam oppugnare iussus a consule
- Acilio cum diu fatigatus ibi operibus proeliisque
- Ad huius solacium iniuriae permissum est, ut
- Ea quoque ipsa uos mihi, q.
- Caecili, paucos ante dies ademistis.
- Pro non dubio paulo ante, si diis
- Id ego longe aliter iudico esse.
- Eumenes enim non, nisi uicissent romani, sed
- Itaque ille uestrum meritum habet, non uos
- Mei autem regni tantum aberat ut ulla
- Acilius exercitum in graeciam traiceret praetuli.
- Et cum eo consule belli partem, quamcumque
- Scipioni, cum terra statuisset ducere exercitum ad
- Pro hoc studio meo erga uos, ne
- Macedonum ciuitates, quas regni mei fuisse fatemini,
[1] … [7] [8] [9] [10] [11] … [19]