- Tamen ea carere diutius non potes quae
- Nunc vero quae tua est ista vita.
- Sic enim iam tecum loquar, non ut
- Venisti paulo ante in senatum.
- Quis te ex hac tanta frequentia totque
- Si hoc post hominum memoriam contigit nemini,
- Quid, quod adventu tuo ista subsellia vacuefacta
- Servi mehercule mei si me isto pacto
- Et, si me meis civibus iniuria suspectum
- Si te parentes timerent atque odissent tui
- Nunc te patria, quae communis est parens
- Quae tecum, catilina, sic agit et quodam
- Superiora illa, quamquam ferenda non fuerunt, tamen,
- Quam ob rem discede atque hunc mihi
- Haec si tecum, ita ut dixi, patria
- Quid, quod tu te ipse in custodiam
- Lepidum te habitare velle dixisti.
- A quo non receptus etiam ad me
- Cum a me quoque id responsum tulisses,
- A quo repudiatus ad sodalem tuum, virum
- Metellum, demigrasti; quem tu videlicet et ad
- Sed quam longe videtur a carcere atque
- Quae cum ita sint, catilina, dubitas, si
- Refer inquis ad senatum; id enim postulas
- Non referam, id quod abhorret a meis
- Egredere ex urbe, catilina, libera rem publicam
- Ecquid attendis, ecquid animadvertis horum silentium.
- Quid exspectas auctoritatem loquentium, quorum voluntatem tacitorum
- At si hoc idem huic adulescenti optimo,
- Sestio, si fortissimo viro, m.
- Marcello, dixissem, iam mihi consuli hoc ipso
- De te autem, catilina, cum quiescunt, probant,
- Quorum ego vix abs te iam diu
- Te ut ulla res frangat, tu ut
- Utinam tibi istam mentem di inmortales duint.
- Tametsi video, si mea voce perterritus ire
- Sed est tanti, dum modo ista sit
- Sed tu ut vitiis tuis commoveare, ut
- Neque enim is es, catilina, ut te
- Quam ob rem, ut saepe iam dixi,
[1] [2] [3] [4]