- Gloriosa ostentatio in constituendo summo bono.
- Cum enim, quod honestum sit, id solum
- Quae diligentissime contra aristonem dicuntur a chryippo.
- Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait
- Quod enim sapientia, pedem ubi poneret, non
- Illa tamen simplicia, vestra versuta.
- Roges enim aristonem, bonane ei videantur haec:
- Quae contraria sunt his, malane.
- Zenonem roges; respondeat totidem verbis.
- Admirantes quaeramus ab utroque, quonam modo vitam
- Vives, inquit aristo, magnifice atque praeclare, quod
- Portenta haec esse dicit, neque ea ratione
- Reliqua et risum contine, si potes: media
- At modo dixeras nihil in istis rebus
- Et hunc idem dico, inquieta sed ad
- Ista, inquit, quae dixisti, valere, locupletem esse,
- Itaque illa non dico me expetere, sed
- Quid ait aristoteles reliquique platonis alumni.
- Se omnia, quae secundum naturam sint, bona
- Videsne igitur zenonem tuum cum aristone verbis
- Cur igitur, cum de re conveniat, non
- Aut doceat paratiorem me ad contemnendam pecuniam
- Piso, familiaris noster, et alia multa et
- Bonum negas esse divitias, praepos tum esse
- Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum
- Ne sit sane; at certe gravius.
- Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio,
- Itaque dicebat plus tribui divitiis a zenone,
- Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique,
- Nos paucis ad haec additis finem faciamus
- Nam ex eisdem verborum praestrigiis et regna
- Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem.
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9]
