- Est paternum.
- Sed dicet te, cum aedis venderes, ne
- An rei militari?
- Qui numquam castra videris!
- An eloquentiae?
- Quae neque est in te, et, quicquid
- Tu lucem aspicere audes?
- Tu hos intueri?
- Tu in foro, tu in urbe, tu
- Tu illam mortuam, tu imagines ipsas non
- Quibus non modo imitandis, sed ne conlocandis
- Sed haec tragica atque divina; faceta autem
- Qua re tibi, antoni, utrumque adsentior et
- Tum antonius ego vero ita fecissem, inquit
- Hic cum adrisisset ipse crassus, ac tamen,
- Sed hoc praeceptum praetermittendarum est facetiarum, cum
- Omnino probabiliora sunt, quae lacessiti dicimus quam
- Tum sulpicius quid igitur?
- Patiemur inquit caesarem, qui quamquam m· crasso
- Quid, si inquit iulius adsentior antonio dicenti
- Hic cum sulpicius reticuisset, quasi vero inquit
- Quis enim haec non vel facile vel
- Sed ego in his praeceptis hanc vim
- Qua re, caesar, ego quoque hoc a
- Ego vero, inquit ille quoniam conlectam a
- Quamquam soleo saepe mirari eorum impudentiam, qui
- Sic ego nunc, crasso audiente, primum loquar
- Tum ille iocabatur inquit catulus, praesertim cum
- Verum te, caesar, audiamus, ut antoni reliqua
- Et antonius perpauca quidem mihi restant, inquit
- Atqui inquit iulius non nimis liberale hospitium
- Ac ne diutius vos demorer, de omni
- De risu quinque sunt, quae quaerantur: unum,
- Atque illud primum, quid sit ipse risus,
- Locus autem et regio quasi ridiculi, nam
- Est autem, ut ad illud tertium veniam,
- Quatenus autem sint ridicula tractanda oratori, perquam
- Nam nec insignis improbitas et scelere iuncta
- Haec igitur adhibenda est primum in iocando
- Est etiam deformitatis et corporis vitiorum satis
[1] … [9] [10] [11] [12] [13] … [19]
