- Restat quarta pars, quae decore, moderatione, modestia,
- Potest igitur quicquam utile esse, quod sit
- Atqui ab aristippo cyrenaici atque annicerii philosophi
- Quibus obsoletis floret epicurus, eiusdem fere adiutor
- Cum his viris equisque, ut dicitur, si
- Nam si non modo utilitas, sed vita
- Nam ubi primum prudentiae locus dabitur?
- An ut conquirat undique suavitates?
- Quam miser virtutis famulatus servientis voluptati.
- Quod autem munus prudentiae?
- An legere intellegenter voluptates?
- Fac nihil isto esse iucundius, quid cogitari
- Iam, qui dolorem summum malum dicat, apud
- Quamvis enim multis locis dicat epicurus, sicuti
- Et si illum audiam de continentia et
- Nam qui potest temperantiam laudare is, qui
- Est enim temperantia libidinum inimica, libidines autem
- Atque in his tamen tribus generibus quoquo
- Prudentiam introducunt scientiam suppeditantem voluptates, depellentem dolores.
- Fortitudinem quoque aliquo modo expediunt, cum tradunt
- Etiam temperantiam inducunt non facillime illi quidem,
- Dicunt enim voluptatis magnitudinem doloris detractione finiri.
- Iustitia vacillat vel iacet potius omnesque eae
- Neque enim bonitas nec liberalitas nec comitas
- Conferamus igitur in pauca.
- Nam ut utilitatem nullam esse docuimus, quae
- Quo magis reprehendendos calliphontem et dinomachum iudico,
- Non recipit istam coniunctionem honestas, aspernatur, repellit.
- Nec vero finis bonorum et malorum, qui
- Sed de hoc, magna enim res est,
- Quemadmodum igitur, si quando ea, quae videtur
- Sin autem speciem utilitatis etiam voluptas habere
- Nam, ut tribuamus aliquid voluptati, condimenti fortasse
- Habes a patre munus, marce fili, mea
- Quamquam hi tibi tres libri inter cratippi
- Cum vero intellexero te hoc scientiae genere
- Vale igitur, mi cicero, tibique persuade esse
[1] … [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15]
