- Atque huius deditionis ipse postumius, qui dedebatur,
- Quod idem multis annis post c· mancinus,
- Honestius hic quam q· pompeius, quo, cum
- Hic ea, quae videbatur utilitas, plus valuit
- At non debuit ratum esse, quod erat
- Cur igitur ad senatum proficiscebatur, cum praesertim
- Quod maximum in eo est, id reprehenditis.
- Non enim suo iudicio stetit, sed suscepit
- Ita incolumis in patria regulus restitisset.
- Quod quia patriae non utile putavit, idcirco
- Nam quod aiunt, quod valde utile sit,
- Est enim nihil utile, quod idem non
- Quare ex multis mirabilibus exemplis haud facile
- Sed ex tota hac laude reguli unum
- Nam quod rediit, nobis nunc mirabile videtur,
- Itaque ista laus non est hominis, sed
- Nullum enim vinculum ad astringendam fidem iure
- Id indicant leges in duodecim tabulis, indicant
- Manlio a· f.
- , cum dictator fuisset, m· pomponius tr.
- Diem dixit, quod is paucos sibi dies
- Quod cum audivisset adulescens filius negotium exhiberi
- Cui cum esset nuntiatum, qui illum iratum
- At ille, ut ingressus est, confestim gladium
- Iuravit hoc terrore coactus pomponius; rem ad
- Tantum temporibus illis ius iurandum valebat.
- Atque hic t· manlius is est, qui
- Sed, ut laudandus regulus in conservando iure
- De quibus non omnes uno modo; nam
- Reditu enim in castra liberatum se esse
- Fraus enim distringit, non dissolvit periurium.
- Fuit igitur stulta calliditas, perverse imitata prudentiam.
- Itaque decrevit senatus, ut ille veterator et
- Sed illud maximum: octo hominum milia tenebat
- Eos senatus non censuit redimendos, cum id
- Qua quidem re audita fractum animum hannibalis
- Sic honestatis comparatione ea, quae videntur utilia,
- Acilius autem, qui graece scripsit historiam, plures
- Sit iam huius loci finis.
- Perspicuum est enim ea, quae timido animo,
[1] … [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15]
