- Non perquiris cui dixerit apronius, quis audierit.
- Unde hoc natum, quem ad modum prolatum
- Si tibi aliquis ad aurem accessisset et
- Quaestores, legatos, praefectos, tribunos suos multi missos
- Cum eodem apronio postea p.
- Scandilius, eques romanus, quem vos omnes nostis,
- Institit, oppressit, non remisit; facta est sponsio
- Satisne vobis praetori improbo circumdati cancelli videntur
- Sponsio est, ni te apronivs socivm in
- Bene agis; tametsi qui tantis erunt cervicibus
- Verum esto; manifesta res est; nemo esset
- Tum iste homo innocens, qui illam suspicionem
- Pro deum hominumque fidem, quem ego accuso.
- In quo meam industriam ac diligentiam spectari
- Quid est quod ego dicendo aut cogitando
- Teneo, teneo, inquam, in mediis vectigalibus populi
- Sponsio facta est cum cognitore tuo apronio
- Hic tu medicum et haruspicem et praeconem
- Scandilius postulare de conventu recuperatores.
- Tum iste negat se de existimatione sua
- Negotiatores sibi putant esse turpe id forum
- Hic postulat se romae absolvi qui in
- Scandilius vero negat sese apud artemidorum recuperatorem
- Hic enim vero tu exclamas hominem improbum,
- Scandilius rem se totam relicturum dicit et
- Impudenter tollis exspectatum existimationis tuae iudicium: non
- Apronio permittis ut quos velit de cohorte
- Indignum uni potius ex iniquis sumundi quam
- Estne aliquid quod improbius fieri possit.
- Est; cogit enim scandilium quinque illa milia
- Quid potuit elegantius facere praetor cupidus existimationis
- Adductus erat in sermonem, invidiam, vituperationem; dictitarat
- Quid excogitat poenae, quid animadversionis in apronium.
- Cogit scandilium apronio ob singularem improbitatem atque
- Quid interfuit, homo audacissime, utrum hoc decerneres,
- Quem hominem, si qui pudor in te
- Omnia simul intellegere potestis, iudices, ex hoc
- Simul illud intellegi potest istius in apronium
- Eodem accedit quod hoc quoque intellegere potestis,
- Ecquis est iudex cui non ab initio
[1] … [16] [17] [18] [19] [20] … [30]
