- Flavius, qui suum familiarem herennium, negotiatorem ex
- Suettius, homo omnibus ornamentis praeditus, qui iuratus
- Hanc ego causam cum agam beneficio populi
- Quapropter omnes in hoc iudicio conentur omnia;
- Mea quidem ratio cum in praeteritis rebus
- Ego meum studium in rem publicam iam
- Quod meum factum lectissimi viri atque ornatissimi,
- In siciliam sum inquirendi causa profectus; quo
- Nemini meus adventus labori aut sumptui neque
- Romam ut ex sicilia redii, cum iste
- Sciebam in reiciundis iudicibus non nullos memoria
- Ita reieci iudices ut hoc constet, post
- Quam iste laudem communem sibi ait esse
- Lucretium retinuit, et cum eius patronus ex
- Iunium reici passus esset, respondit quod eos
- Itaque iudicibus reiectis sperabam iam onus meum
- Quod me non fefellit; nam comitiis meis,
- Quo quidem die primum, iudices, citati in
- Cum in eo vestra dignitas mihi fructum
- Deinde reliquis diebus his criminibus, his testibus,
- Quapropter ego quod ad me attinet, iudices,
- Verris, sed existimationem populi romani concupivi.
- Meum fuit cum causa accedere ad accusandum:
- Rei publicae consulere: quid tam e re
- Ostendere ac persuadere hominem nocentem adductum esse:
- Vos quod ad vestram famam existimationem salutemque
- Non enim potest sperare populus romanus esse
- Hoc si vobis ideo levius videtur quod
- Verum vobis dicam id quod intellexi, iudices.
- Homines scitote esse quosdam quos tantum odium
- Haec me pluribus verbis, iudices, vobiscum agere
- Nunc ne novo querimoniae genere uti possit
- Hic tu fortasse eris diligens ne quam
- Verrem quod accusator nolit tam diu quam
- Quod mihi lex mea causa dedit, eo
- Nam accusandi mihi tempus mea causa datum
- Causam enim, inquit, cognosci oportet: ea re
- Id igitur tu moleste tulisti, a me
- Nam causa cognita possunt multi absolvi, incognita
- Adimo enim comperendinatum: quod habet lex in
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [19]
