- Mediis diebus quibus tribuni de lege non
- Benigne salutare, adloqui plebis homines, domum invitare,
- Ne voce quidem incommoda, nedum ut ulla
- His per totum annum artibus lex elusa
- Nec cetera modo tribuni tranquillo peregere, sed
- Accipiunt civitatem placidiorem consules c· claudius appi
- Nihil novi novus annus attulerat; legis ferendae
- Quantum iuniores patrum plebi se magis insinuabant,
- Et ab volscis et aequis statum iam
- Exsules servique, ad duo milia hominum et
- Confestim in arce facta caedes eorum qui
- Consules et armare plebem et inermem pati
- Dant tamen arma, non volgo, tantum ut
- Solliciti reliquum noctis incertique qui homines, quantus
- Lux deinde aperuit bellum ducemque belli.
- Servos ad libertatem appius herdonius ex capitolio
- Dilucere res magis patribus atque consulibus.
- Praeter ea tamen quae denuntiabantur, ne veientium
- Multi et varii timores; inter ceteros eminebat
- Tantum superantibus aliis ac mergentibus malis nemo
- Ad id prope unum maxime inclinatis rebus
- Tantus enim tribunos furor tenuit ut non
- Concilium inde legis perferendae habere, avocato populo
- Senatum interim consules habent, alio se maiore
- Postquam arma poni et discedere homines ab
- Quid hoc rei est inquit, tribuni?
- Appi herdoni ductu et auspicio rem publicam
- Tam felix vobis corrumpendis fuit qui servitia
- Cum hostes supra caput sint, discedi ab
- Inde ad multitudinem oratione versa: si vos
- Iuppiter optimus maximus, iuno regina et minerva,
- Tantum hostium non solum intra muros est
- Non quidquid patrum plebisque est, consules, tribunos,
- Romule pater, tu mentem tuam, qua quondam
- Primus en ego consul, quantum mortalis deum
- Ultimum orationis fuit, se arma capere, vocare
- Iuberent tribuni, quoniam in appium herdonium vetarent,
- Vim ultimam apparebat futuram spectaculoque seditionem romanam
- Nec lex tamen ferri nec ire in
- Amotis inde seditionis auctoribus patres circumire plebem
[1] … [4] [5] [6] [7] [8] … [25]
