- Idus maiae venere.
- Nullis subrogatis magistratibus, privati pro decemviris, neque
- Id vero regnum haud dubie videri.
- Deploratur in perpetuum libertas, nec vindex quisquam
- Nec ipsi solum desponderant animos, sed contemni
- Sabini magna manu incursionem in agrum romanum
- Non nuntii solum sed per urbem agrestium
- Decemviri consultant quid opus facto sit, destituti
- Addidit terrorem insuper alium fortuna.
- Aequi alia ex parte castra in algido
- Is pavor perculit decemviros ut senatum, simul
- Citari iubent in curiam patres, haud ignari
- Postquam audita vox in foro est praeconis
- Circumspectare omnibus fori partibus senatorem, raroque usquam
- Haec fremunt plebes.
- Patrum haud fere quisquam in foro, in
- Indignitate rerum cesserant in agros, suarumque rerum
- Postquam citati non conveniebant, dimissi circa domos
- Laetius id decemviris accidit quam si praesentes
- Iubent acciri omnes, senatumque in diem posterum
- Quo facto proditam a patribus plebs libertatem
- Sed magis oboedienter ventum in curiam esse
- L· valerium potitum proditum memoriae est post
- Nec minus ferociter m· horatium barbatum isse
- Nec nominis homines tum pertaesum esse, quippe
- Quae si in rege tum aut in
- Viderent ne vetando in curia libere homines
- Ubi vellent experirentur quanto fortior dolor libertate
- De bello sabino eos referre, tamquam maius
- Fuisse regibus exactis patricios magistratus; creatos postea
- Quid enim eos per populum egisse?
- Qui anno iam prope senatum non habuerint,
- Ne nimium in metu alieno spei ponerent;
- Haec vociferante horatio cum decemviri nec irae
- Multo id magis se illius causa orare
- Cum aliud praeterquam de quo rettulissent decemviri
- Sententiam igitur peregit nullum placere senatus consultum
- Omnesque ita accipiebant privatos eos a claudio
- Alia sententia, asperior in speciem, vim minorem
- Censendo enim quodcumque, magistratus esse qui senatum
[1] … [12] [13] [14] [15] [16] … [25]
