- Mittit homini munera satis large haec ad
- Deinde ipsum regem ad cenam vocavit.
- Exornat ample magnificeque triclinium; exponit ea, quibus
- Quid multa?
- Rex ita discessit ut et istum copiose
- Vocat ad cenam deinde ipse praetorem; exponit
- Erat etiam vas vinarium, ex una gemma
- Iste unum quodque vas in manus sumere,
- Posteaquam inde discessum est, cogitare nihil iste
- Mittit rogatum vasa ea quae pulcherrima apud
- Rex, qui illum non nosset, sine ulla
- Mittit etiam trullam gemmeam rogatum; velle se
- Ea quoque ei mittitur.
- Nunc reliquum, iudices, attendite, de quo et
- Candelabrum e gemmis clarissimis opere mirabili perfectum
- Pervenit res ad istius auris nescio quo
- Iste petit a rege et eum pluribus
- Antiochus, qui animo et puerili esset et
- Quo posteaquam attulerunt involucrisque reiectis constituerunt, clamare
- Etenim erat eo splendore qui ex clarissimis
- Cum satis iam perspexisse videretur, tollere incipiunt
- Iste ait se velle illud etiam atque
- Sic illi tum inanes ad antiochum revertuntur.
- Rex primo nihil metuere, nihil suspicari; dies
- Tum mittit, si videatur, ut reddat.
- Iubet iste posterius ad se reverti.
- Mirum illi videri; mittit iterum; non redditur.
- Ipse hominem appellat, rogat ut reddat.
- Os hominis insignemque impudentiam cognoscite.
- Quod sciret, quod ex ipso rege audisset
- Cum ille se et religione iovis capitolini
- Vbi videt eum nihilo magis minis quam
- Rex maximo conventu syracusis in foro, ne
- Id etsi antea iam mente et cogitatione
- Quae vox, quae latera, quae vires huius
- Rex antiochus, qui romae ante oculos omnium
- Quem ad modum hoc accepturas nationes exteras,
- Nomen vestrum populique romani odio atque acerbitati
- Sic omnes arbitrabuntur, praesertim cum haec fama
- Multi reges, multae liberae civitates, multi privati
[1] … [8] [9] [10] [11] [12] … [21]
