- His te litteris, homo audacissime atque amentissime,
- Non vides, cum is qui tibi successit
- Recita cetera.
- Tamen pro eo vt temporis difficvltas aratorvmqve
- Aratorum, inquit, penuria.
- Si ego accusator totiens de re eadem
- Clamat metellus, nisi litteras misissem: non est
- Nisi praesens confirmassem: ne id quidem satis
- Reliqvos, inquit, aratores.
- Prope lugubri verbo calamitatem provinciae siciliae significat:
- Exspectate etiam, iudices, exspectate, si potestis, auctoritatem
- Dico aratores istius avaritia eiectos: scribit metellus
- Dico agros relictos arationesque esse desertas: scribit
- Hoc cum scribit, illud ostendit, deiectos, fortunis
- Quibus si qua calamitas propter istum salvis
- Atque ut intellegatis ab isto prae lucro
- In reliqvvm tamen tempvs vectigalibvs prospexi.
- In reliquum tempus vectigalibus ait se prospexisse.
- Non scriberet se vectigalibus prospexisse nisi hoc
- Quid enim erat quod vectigalibus prospiceret metellus
- Atque ipse metellus, qui vectigalibus prospicit, qui
- Quid ceteri siculi?
- Quid ille maximus numerus aratorum qui non
- Quot praetorum innocentia sapientiaque opus est ut
- Ac ne miremini tantam multitudinem profugisse quantam
- Centuripinum dioclem, hominem locupletem, suspendisse se constat
- Tyracinum, principem civitatis, eadem ratione mortem oppetisse
- Haec tu, tametsi omnium hominum dissolutissimus crudelissimusque
- Illud perpeterere?
- Attendite, iudices; omnibus enim nervis mihi contendendum
- Grave crimen est hoc et vehemens et
- Non hoc nunc primum audit privatus de
- Loquebantur enim decumani palam, et praeter ceteros
- Hoc cum palam decumani tota provincia loquerentur
- Cum tui nominis terror in auribus animisque
- Ecquod iudicium romae tam dissolutum, tam perditum,
- Cum planum fieret, decumis contra instituta leges
- Esto, cetera negare non potes; ne illud
- Querebantur cum luctu et gemitu aratores: tu
- Fremebat tota provincia: nemo id tibi renuntiabat?
[1] … [17] [18] [19] [20] [21] … [33]