- Atque ego non dubito quin, ut mihi,
- Quid enim natura nobis iucundius, quid carius
- Quid est dignius in quo omnis nostra
- Homo importunissime, cur tantam iniuriam p.
- Cur hunc dolorem cineri eius atque ossibus
- Quibuscum vivi bona nostra partimur, iis praetor
- Nec petitionem, inquit, nec possessionem dabo.
- Eripies igitur pupillae togam praetextam, detrahes ornamenta
- Miramur ad arma contra istum hominem lampsacenos
- Nos si alienam vicem pro nostra iniuria
- Pater dat filiae, prohibes; leges sinunt, tamen
- De suis bonis ita dat ut ab
- At ego concedo; prohibe, si potes, si
- Eripias tu voluntatem mortuis, bona vivis, ius
- Hoc populus romanus non manu vindicasset, nisi
- Posteaquam ius praetorium constitutum est, semper hoc
- Quare hoc sit aequissimum facile est dicere,
- Cognoscite hominis aliud in re vetere edictum
- Minucius quidam mortuus est ante istum praetorem;
- Si habuisset iste edictum, quod ante istum
- Hoc, opinor, iure et maiores nosui et
- Videte ut hoc iste correxerit.
- Componit edictum his verbis ut quivis intellegere
- Si de hereditate ambigitur si possessor sponsionem
- Iam quid id ad praetorem, uter possessor
- Nonne id quaeri oportet, utrum possessorem esse
- Ergo, quia possessor est, non moves possessione:
- Nusquam enim scribis, neque tu aliud quicquam
- Iam hoc ridiculum est: si de hereditate
- Hoc translaticium est: sequi illud oportet, si
- Se ei daturum qui se dicat heredem
- Quid ergo interest proferantur necne.
- Si protulerit, uno signo ut sit minus
- Neminem umquam hoc postea alium edixisse.
- Valde sit mirum neminem fuisse qui istius
- Ipse in siciliensi edicto hoc non habet;
- Quid est quod de hoc dici possit.
- Iterum enim iam quaero abs te, sicut
- Utrum digniores homines existimasti eos qui habitant
- Non enim hoc potest hoc loco dici,
[1] … [11] [12] [13] [14] [15] … [19]
