- Deinde si in lege erit ex ambiguo
- Permultum autem proficiet illud demonstrare, quemadmodum scripsisset,
- Eo enim non adscripto nihil esse dubitationis,
- Amentiae igitur fuisse, cum heredi vellet cavere,
- Quare hoc genere magnopere talibus in causis
- Nam ex his sententia scriptoris maxime perspicitur.
- Deinde quo tempore scriptum sit, quaerendum est,
- Post ex deliberationis partibus, quid utilius et
- Ex scripto et sententia controversia consistit, cum
- Scriptoris autem sententia ab eo, qui sententia
- Semper ad idem spectare, hoc modo: paterfamilias
- Postea: si filius ante moritur, quam in
- Ambigunt adgnati cum eo, qui est heres,
- In hoc genere non potest hoc dici,
- Aliud autem genus est eorum, qui sententiam
- Ea partibus iuridicialis assumptivae maxime sustinetur.
- Nam tum inducitur comparatio, ut in eo,
- Quare aut ita sententia inducetur, ut unum
- Ergo is, qui scriptum defendet, his locis
- Primum scriptoris conlaudatione et loco communi, nihil
- Et hoc eo magis, si legitimum scriptum
- Postea, quod vehementissimum est, facti aut intentionis
- Quem locum multis modis variare oportebit, tum
- Tum ipsum adversarium quasi in testis loco
- Utrum negare ausus sit, se dicere desiturum.
- Si neutrum neget et contra tamen dicat:
- In hoc ita commorari conveniet, quasi nihil
- Quo in loco iudici demonstrandum est, quid
- Cum et scriptum aperte sit et adversarius
- Hoc loco confirmato tum diluere ea, quae
- Contra autem dicetur, si aut prorsus aliud
- Si aliud sensisse scriptor, aliud scripsisse dicetur,
- Nam et eos, qui aliquid scribant, non
- Quodsi voluntas scriptoris conservanda sit, se, non
- Nam multo propius accedere ad scriptoris voluntatem
- Sin causam afferet is, qui a sententia
- Deinde hanc inducere partitionem, cuius in singulas
- Prima pars his fere locis confirmabitur: scriptori
- Deinde oportet recitare leges cum exceptionibus scriptas
- Quod si sit institutum, omnibus dari causam
[1] … [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18]