- Negant enim neque a propositione neque ab
- Quare quas illi duas partes numerent, propositionem
- Item, quae ab illis adsumptio et adsumptionis
- Ita fit, ut eadem ratione argumentatio tractata
- Quare evenit, ut res non tam ad
- Nobis autem commodior illa partitio videatur esse,
- Nam quemadmodum illud superius genus argumentandi, quod
- Quare autem nobis illa magis partitio probetur,
- Si quadam in argumentatione satis est uti
- Quod enim et adiungi et separari ab
- Separata igitur est a propositione approbatio.
- Ostendetur autem id, quod polliciti sumus, hoc
- Ea est huiusmodi: si, quo die ista
- Hoc quia perspicue verum est, nihil attinet
- Quare assumi statim oportet, hoc modo: fui
- Hoc si non constat, indiget approbationis; qua
- Est igitur quaedam propositio, quae non indiget
- Nam esse quidem quandam, quae indigeat, quid
- Sin autem ita est, falsum est non
- Simili modo liquet alteram quoque approbationem separatam
- Si quadam in argumentatione satis est uti
- Est autem argumentatio quaedam, in qua assumptio
- Separata igitur est ab adsumptione approbatio.
- Ostendemus autem, quod polliciti sumus, hoc modo.
- Quae perspicuam omnibus veritatem continet assumptio, nihil
- Ea est huiusmodi: si oportet velle sapere,
- Hic propositio indiget approbationis; non enim perspicua
- Hoc quia ipsum ex se perspicitur et
- Quare statim concludenda est argumentatio.
- Est ergo assumptio quaedam, quae approbationis non
- Separata est igitur ab adsumptione approbatio.
- Falsum ergo est non esse plus quam
- Atque ex his illud iam perspicuum est,
- Hic et propositio et assumptio perspicua est;
- Ex hisce omnibus illud perspicuum est approbationem
- Ex quo cognoscitur neque in propositione neque
- Quodsi ita est, commode partiti sunt illi,
- Quinque igitur partes sunt eius argumentationis, quae
- Propositio, per quam locus is breviter exponitur,
- Approbatio, per quam id, quod breviter expositum
[1] … [9] [10] [11] [12] [13] … [17]
