- Discedens mandat proagoro sopatro, cuius verba audistis,
- Refert rem ille ad senatum; vehementer undique
- Ne multa, iterum iste ad illos aliquanto
- Respondetur ei senatum non permittere; poenam capitis
- Tum iste, quam mihi religionem narras, quam
- Vivum te non relinquam; moriere virgis nisi
- Sopater iterum flens ad senatum rem defert,
- Senatus sopatro responsum nullum dat, sed commotus
- Ille praetoris arcessitus nuntio rem demonstrat, negat
- Atque haec, nihil enim praetermittendum de istius
- Erat hiems summa, tempestas, ut ipsum sopatrum
- Vix erat hoc plane imperatum cum illum
- Omnes id fore putabant ut miser atque
- Virgis iste caederet sine causa socium populi
- Non usque eo est improbus; non omnia
- Leniter hominem clementerque accepit.
- Equestres sunt medio in foro marcellorum statuae,
- Quo cruciatu sit adfectus venire in mentem
- Neque tamen finis huic iniuriae crudelitatique fiebat
- Clamabant fore ut ipsi se di immortales
- Tum frequens senatus ad istum venit, pollicetur
- Ita sopater de statua c· marcelli, cum
- Non possum disposite istum accusare, si cupiam:
- Vnum hoc crimen videtur esse et a
- Est pecuniarum captarum, quod signum ab sociis
- Illud vero quid sit iam non queo
- Quid est hoc?
- Patronusne quod erat?
- Quid tum?
- Quo id spectat?
- Utrum ea res ad opem an ad
- An ut hoc ostenderes, contra vim tuam
- Quis non hoc intellegeret, in improbi praesentis
- An vero ex hoc illa tua singularis
- Detrahere videlicet aliquid te de amplitudine marcellorum
- Itaque nunc siculorum marcelli non sunt patroni,
- Quam in te tantam virtutem esse aut
- Tu ista nequitia, stultitia, inertia non modo
- Tibi marcelli statua pro patibulo in clientis
- Tu ex illius honore in eos ipsos
[1] … [11] [12] [13] [14] [15] … [21]
