Übersetzungen zu "indulgere"

indulgere (Verb): indulgeo, indulgere, indulsi, indultus V DAT; nachsichtig; Infinitiv, Präsens, Aktiv; 2. Person Singular, Imperativ, Präsens, Passiv; 2. Person Singular, Indikativ, Präsens, Passiv

Lateinische Textstellen zu "indulgere"

Juvenal
- non ego possem indulgere mihi
Livius
- certatim plebi indulgere
- regio more et indulgere licentiae militum et
- in uobis esset indulgere potius comitati patrum
- ita uos irae indulgere oportet ut
- adsumendo duce aliorum indulgere timori quam suo
Ovid
- forsitan illius possem indulgere furori
- certis prohibebar amori indulgere meo tum
- semper in umbra indulgere sibi formamque augere
Plinius Minor
- mihi desiderio eorum indulgere posse
- possumus desiderio eorum indulgere modo ne
Seneca Minor
- voluptati cui indulgere initium omnium malorum
- non debemus occupationibus indulgere
Sueton
- in hac re indulgere et nimium indignari
Tacitus
- tiberius hactenus indulgere matri civile ratus
Vergil
- tantum insano iuuat indulgere dolori o
- cordi iuuat indulgere choreis et
- et insano iuuat indulgere labori accipe
Justinian I.
- iudices quod indulgere consuevimus
- obtineat sive indulgere tempus sive cessionem
- quinquennale spatium eis indulgere vel bonorum accipere