- Quam concitationem animorum fregit aduentus exercitus etiam
- Non enim tamquam in patriam reuertentes ex
- Consules in priuato abditi nihil pro magistratu
- Fabium ambustum dixerunt et p.
- Aelium paetum magistrum equitum; quibus uitio creatis
- Nec per eos comitia habita; et quia
- Papirium cursorem iterum haud dubio consensu ciuitatis,
- Quo creati sunt die, eo sic enim
- Qui ubi surrexit, eodem illo uoltu quo
- Ego tamen, quando neque de noxa nostra
- Dedamur per fetiales nudi uinctique; exsoluamus religione
- Interea consules exercitum scribere, armare, educere placet,
- Vos, di immortales, precor quaesoque, si uobis
- Veturium consules cum samnitibus prospere bellum gerere,
- Quae ubi dixit, tanta simul admiratio miseratioque
- Postumium qui auctor tam foedae pacis fuisset,
- Cum omnes laudibus modo prosequentes uirum in
- Maelio tribunis plebis, qui neque exsolui religione
- Tum postumius interea dedite inquit profanos nos,
- Nam quod deditione nostra negant exsolui religione
- Neque ego infitias eo, patres conscripti, tam
- An, si eadem superbia, qua sponsionem istam
- Omitto deditionem, quoniam de sponsione agitur; quid
- Si magistratus, si senatum, si leges non
- Atqui non indignitas rerum sponsionis uinculum leuat;
- Et ne illud quidem, quod quosdam forsitan
- Et hoc ipsi etiam samnites iudicauerunt, quibus
- Nec a me nunc quisquam quaesiuerit quid
- Nihil ad caudium, patres conscripti, humanis consiliis
- Nec nos in bello satis cauimus et
- An, si sana mens fuisset, difficile illis
- Cum senatu, cum populo de pace ac
- Tridui iter expeditis erat; interea in indutiis
- Ea demum sponsio esset quam populi iussu
- Sed neque uos tulissetis nec nos spopondissemus;
- Quid enim uobiscum, patres conscripti, quid cum
- Quis uos appellare potest, quis se a
- Hosti nihil spopondistis, ciuem neminem spondere pro
- Nihil ergo uobis nec nobiscum est quibus
- Samnitibus sponsores nos sumus rei satis locupletes
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [18]
