- Sed qui ad voluptatem omnia referens vivit
- Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo
- Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis.
- Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis
- Hoc est non modo cor non habere,
- Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet
- Cui vero in voluptate summum bonum est,
- Verum esto; consequatur summas voluptates non modo
- Cuius tanta tormenta sunt, ut in iis
- Ipse enim metrodorus, paene alter epicurus, beatum
- An id exploratum cuiquam potest esse, quo
- Dolor ergo, id est summum malum, metuetur
- Qui potest igitur habitare in beata vita
- Traditur, inquit, ab epicuro ratio neglegendi doloris.
- Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
- Sed quae tandem ista ratio est.
- Maximus dolor, inquit, brevis est.
- Primum quid tu dicis breve.
- Summus dolor plures dies manere non potest.
- Nisi forte eum dicis, qui, simul atque
- Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum
- Octavium, marci filium, familiarem meum, confici vidi,
- Quos ille, di inmortales, cum omnes artus
- Nec tamen miser esse, quia summum id
- Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem
- Video enim et magnos et eosdem bene
- Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges,
- Quam ob rem turpe putandum est, non
- Huic epicurus praecentet, si potest, cui viperino
- At iam decimum annum in spelunca iacet.
- Si longus, levis; dat enim intervalla et
- Primum non saepe, deinde quae est ista
- Fortasse id optimum, sed ubi illud: plus
- Si enim ita est, vide ne facinus
- Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri
- Nam ista vestra: si gravis, brevis; si
- Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor
- Audi, ne longe abeam, moriens quid dicat
- Cum ageremus , inquit, vitae beatum et
- Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi,
- Si dolor summum malum est, dici aliter
- Sed audiamus ipsum: compensabatur , inquit, tamen
- Sed tu, ut dignum est tua erga
- Non ego iam epaminondae, non leonidae mortem
- Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit
- Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli
- Ita multo sanguine profuso in laetitia et
- Leonidas autem, rex lacedaemoniorum, se in thermopylis
- Praeclarae mortes sunt imperatoriae; philosophi autem in
- Compensabatur , inquit, cum summis doloribus laetitia.
Seite: [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14]
