- Nam locus communis aut certae rei quandam
- Ac pars locorum communium per indignationem aut
- Distinguitur autem oratio atque inlustratur maxime raro
- Nam et tum conceditur commune quiddam dicere,
- Omnia autem ornamenta elocutionis, in quibus et
- Quare non, ut causarum, sic oratorum quoque
- Nam nisi ab iis, qui multa in
- Atque hoc sit nobis dictum communiter de
- Atque hi quidem et si qui eiusmodi
- Certus autem locus est accusatoris, per quem
- Hi et ceteri loci omnes communes ex
- In illis enim finis est, ut id,
- Nunc ad aliam constitutionem transeamus.
- Cum est nominis controversia, quia vis vocabuli
- Eius generis exemplo nobis posita sit haec
- Hunc pater suus concilium plebis habentem de
- Intentio est: maiestatem minuisti, quod tribunum plebis
- Depulsio est: non minui maiestatem.
- Quaestio est: maiestatemne minuerit?
- Ratio: in filium enim quam habebam potestatem,
- Rationis infirmatio: at enim, qui patria potestate,
- Iudicatio est: minuatne is maiestatem, qui in
- Ad hanc iudicationem argumentationes omnes afferre oportebit.
- Ac ne qui forte arbitretur nos non
- Omnibus autem partibus hoc in libro explicatis
- Primus ergo accusatoris locus est eius nominis,
- Hoc sic breviter expositum pluribus verbis est
- Postea ad id, quod definieris, factum eius,
- Post erit infirmanda adversariorum descriptio.
- Ea autem infirmabitur, si falsa demonstrabitur.
- Hoc ex opinione hominum sumetur, cum, quemadmodum
- Item infirmabitur, si turpis aut inutilis esse
- Quaeremus autem res aut maiore aut minore
- Iam si res plures erunt definiendae: ut,
- Locus autem communis in eius malitiam, qui
- Deinde defensoris primus locus est item nominis
- Deinde huius confirmatio similibus et exemplis et
- Deinde locus communis, per quem facti utilitas
- Deinde sequitur adversariorum definitionis reprehensio, quae iisdem
- Locus autem communis erit defensoris is, per
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [17]
