- Marcus: praeclare exigis quinte at ego effugisse
- Quintus: ordire igitur, nam hunc tibi totum
- Marcus: a iove musarum primordia, sicut in
- Marcus: quia nunc item ab eodem et
- Quintus: optime vero frater, et fieri sic
- Marcus: videamus igitur rursus, priusquam adgrediamur ad
- Quintus: sane quidem hercle, et est ista
- Marcus: hanc igitur video sapientissimorum fuisse sententiam,
- Ita principem legem illam et ultimam mentem
- Ex quo illa lex, quam di humano
- Quintus: aliquotiens iam iste iocus a te
- Sed antequam ad populares leges venias, vim
- Marcus: a parvis enim quinte didicimus, si
- Sed vero intellegi sic oportet, et hoc
- Neque enim esse mens divina sine ratione
- Tarquinius vim lucretiae tricipitini filiae attulit.
- Erat enim ratio, profecta a rerum natura,
- Orta autem est simul cum mente divina.
- Quam ob rem lex vera atque princeps,
- Quintus: adsentior frater, ut quod est rectum
- Marcus: ergo ut illa divina mens summa
- Quae sunt autem varie et ad tempus
- Omnem enim legem, quae quidem recte lex
- Constare profecto ad salutem civium civitatumque incolumitatem
- Ex quo intellegi par est, eos qui
- Quaero igitur a te quinte, sicut illi
- Marcus: lege autem carens civitas estne ob
- Quintus: dici aliter non potest.
- Marcus: necesse est igitur legem haberi in
- Marcus: quid quod multa perniciose, multa pestifere
- Nam neque medicorum praecepta dici vere possunt,
- Ergo est lex iustorum iniustorumque distinctio, ad
- Quintus: praeclare intellego, nec vero iam aliam
- Marcus: igitur tu titias et apuleias leges
- Quintus: ego vero ne livias quidem.
- Marcus: et recte, quae praesertim uno versiculo
- Lex autem illa, cuius vim explicavi, neque
- Quintus: eas tu igitur leges rogabis videlicet
- Marcus: certe, si modo acceptae a duobus
- Sed ut vir doctissimus fecit plato atque
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10]
