- Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen
- Ut bacillum aliud est inflexum et incurvatum
- Nec vero ut voluptatem expetat, natura movet
- Omne enim animal, simul et ortum est,
- Nam sunt et in animo praecipua quaedam
- In his primis naturalibus voluptas insit necne,
- Nihil vero putare esse praeter voluptatem, non
- Atque ab isto capite fluere necesse est
- Polemoni et iam ante aristoteli ea prima
- Ergo nata est sententia veterum academicorum et
- Callipho ad virtutem nihil adiunxit nisi voluptatem,
- His omnibus, quos dixi, consequentes fines sunt
- Ita tres sunt fines expertes honestatis, unus
- Reliqui sibi constiterunt, ut extrema cum initiis
- Epicurus autem cum in prima commendatione voluptatem
- Nam quod ait sensibus ipsis iudicari voluptatem
- Nihil enim possumus iudicare, nisi quod est
- Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare
- Aequam igitur pronuntiabit sententiam ratio adhibita primum
- Quarum adeo omnium sententia pronuntiabit primum de
- De vacuitate doloris eadem sententia erit.
- Reicietur etiam carneades, nec ulla de summo
- Ita relinquet duas, de quibus etiam atque
- Aut enim statuet nihil esse bonum nisi
- Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum
- Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
- Quantum enim potero, minuam contentiones omnesque simplices
- Hi non viderunt, ut ad cursum equum,
- Atque haec contra aristippum, qui eam voluptatem
- Sed ille, ut dixi, vitiose.
- Nec enim figura corporis nec ratio excellens
- Nec vero audiendus hieronymus, cui summum bonum
- Non enim, si malum est dolor, carere
- Hoc dixerit potius ennius: nimium boni est,
- Nos beatam vitam non depulsione mali, sed
- Quae possunt eadem contra carneadeum illud summum
- Id autem eius modi est, ut additum
- Nam qui ad virtutem adiungunt vel voluptatem,
- Quasi enim emendum eis sit, quod addant
- Quae quod aristoni et pyrrhoni omnino visa
[1] … [4] [5] [6] [7] [8] … [17]
