- Disputabant contra diserti homines athenienses et in
- Ipsa vero praecepta sic inludere solebat, ut
- Ea menedemus exemplis magis quam argumentis conabatur
- Huic respondebat non se negare demosthenem summam
- Saepe etiam in eam partem ferebatur oratione,
- Nam primum quasi dedita opera neminem scriptorem
- Artem vero negabat esse ullam, nisi quae
- Quid multa?
- Sic mihi tum persuadere videbatur neque artificium
- Itaque ego hac eadem opinione adductus scripsi
- Id si est difficile nobis, quod ante,
- Hoc loco sulpicius insperanti inquit mihi et
- Ego enim, qui ab ineunte aetate incensus
- Nunc, quoniam uterque vestrum patefecit earum ipsarum
- Tum ille immo vero, inquit sulpici, rogemus
- Tum cotta quoniam id, quod difficillimum nobis
- De eis, credo, rebus, inquit crassus ut
- Tum ille nam quod tu non poteris
- Iam vero ista condicione, dum mihi liceat
- Atqui inquit sulpicius hoc ex te, de
- Mihi vos nunc inquit crassus tamquam alicui
- Quando enim me ista curasse aut cogitasse
- Quod primum ferunt leontinum fecisse gorgiam, qui
- Quod si te, cotta, arbitrarer aut te,
- Quem tu mihi inquit mucius staseam, quem
- Gerendus est tibi mos adulescentibus, crasse, qui
- Equidem te cum in dicendo semper putavi
- Ego vero inquit istis obsequi studeo neque
- Ac primum illud, quoniam auctoritatem tuam neglegere,
- Nam si ars ita definitur, ut paulo
- Sin autem ea, quae observata sunt in
- Sed sive est ars sive artis quaedam
- Tum antonius vehementer se adsentiri crasso dixit,
- Sed existimo inquit gratum te his, crasse,
- Dicam equidem, quoniam institui, petamque a vobis,
- Equidem cum peterem magistratum, solebam in prensando
- Perge vero, inquit crasse, mucius; istam enim
- Sic igitur inquit sentio, crassus naturam primum
- Neque enim haec ita dico, ut ars
- Magnum quoddam est onus atque munus suscipere
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] … [11]