Suchen
Übersetzungen
›
Apuleius
›
Metamorphosen (VIII)
Haec audiens iam meas futuras novas cogitabam
Die sequenti variis coloribus indusiati et deformiter
Nec paucis pererratis casulis ad quandam villam
Inter haec unus ex illis bacchatur effusius
Specta denique, quale caelesti providentia meritum reportaverit.
Infit vaticinatione clamosa conficto mendacio semet ipsum
Arrepto denique flagro, quod semiviris illis proprium
Cerneres prosectu gladiorum ictuque flagrorum solum spurcitia
Quae res incutiebat mihi non parvam sollicitudinem
Sed ubi tandem fatigati vel certe suo
Ad istum modum palantes omnem illam depraedabantur
Sed in quodam castello copia laetati largioris
A quodam colono fictae vaticinationis mendacio pinguissimum
Nec diu tale facinus mei oculis tolerantibus
Namque de pago proximo complures iuvenes abactum
Hac infamia consternati, quae per ora populi
Rursum itaque me refertum sarcinis planis gladiis
Hic ego me potissimum capitis periclitatum memini.
Nam quidam colonus partem venationis immanis cervi
Quo damno cognito suaque reprehensa neglegentia cocus
Nec tamen latuit fidam uxorem eius casus
Nam si quid in ultimo fortunae turbine
Nequissimo verberoni sua placuit salus de mea
[1]
[2]
[3]
[4]
[5]
Wortschatz
·
Textstellen
·
Datenschutz
·
Impressum