- Ne haec quidem curionem ad spem morabantur.
- Iuba certior factus a saburra de nocturno
- Suspicatus praemissis equitibus ipsum affore curionem saburra
- Curio ad superiorem spem addita praesentis temporis
- Quibus ex locis cum longius esset progressus,
- Dat suis signum saburra, aciem constituit et
- Non deest negotio curio suosque hortatur, ut
- Ne militibus quidem ut defessis neque equitibus
- Hi, quamcumque in partem impetum fecerant, hostes
- At equitatus hostium ab utroque cornu circuire
- Cum cohortes ex acie procucurrissent, numidae integri
- Sic neque in loco manere ordinesque servare
- Hostium copiae submissis ab rege auxiliis crebro
- Hi de sua salute desperantes, ut extremo
- Plena erant omnia timoris et luctus.
- Curio, ubi perterritis omnibus neque cohortationes suas
- Hos quoque praeoccupat missus a saburra equitatus.
- Tum vero ad summam desperationem nostri perveniunt
- Domitius, praefectus equitum, cum paucis equitibus circumsistens,
- At curio numquam se amisso exercitu, quem
- Equites ex proelio perpauci se recipiunt; sed
- Milites ad unum omnes interficiuntur.
- His rebus cognitis marcius rufus quaestor in
- Illi orant atque obsecrant, ut in siciliam
- Pollicetur magistrisque imperat navium, ut primo vespere
- Sed tantus fuit omnium terror, ut alii
- Itaque perterritis omnibus sibi quisque consulebat.
- Qui in classe erant, proficisci properabant.
- Horum fuga navium onerariarum magistros incitabat; pauci
- Sed tanta erat completis litoribus contentio, qui
- Quibus rebus accidit, ut pauci milites patresque
- Reliquae copiae missis ad varum noctu legatorum
- Quarum cohortium milites postero die ante oppidum
- Ipse equo in oppidum vectus prosequentibus compluribus
- Sulpicius et licinius damasippus paucis, quae fieri
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8]
