- Erant acceptae pecuniae c· verrucio c· e,
- Cum manifesta res flagitiosa litura tabularum atque
- Haerere homo, versari, rubere.
- Quod lege excipiuntur tabulae publicanorum quo minus
- Fit maximus consursus hominum, et, quod erat
- Rem ad metellum defero, me tabulas perspexisse
- Clamare omnes ex conventu neminem umquam in
- Ego instare ut mihi responderet quis esset,
- Atque haec postulabam, non quo illum cogi
- Itaque illum in iure metu conscientiaque peccati
- Haec omnia summa cura et diligentia recognita
- Si carpinatius mihi tum respondere noluit, responde
- Fieri non potest ut, quem video te
- Atque adeo, ne hoc aut longius aut
- Liber explicetur.
- Videtis verrucium?
- Videtis primas litteras integras?
- Videtis extremam partem nominis, codam illam verrinam
- Sie habent se tabulae, iudices, ut videtis.
- Quid exspectatis, quid quaeritis amplius?
- Tu ipse, verres, quid sedes, quid moraris?
- Nam aut exhibeas nobis verrucium necesse est
- Laudantur oratores veteres, crassi illi et antonii,
- Nemo enim tum ita peccabat ut defensioni
- Nunc vero quid faciat hortensius?
- Avaritiaene crimina frugalitatis laudibus deprecetur?
- At hominem flagitiosissimum libidinosissimum nequissimumque defendit.
- An ab hac eius infamia nequitia vestros
- At homo inertior, ignavior, magis vir inter
- At mores commodi.
- Quis contumacior, quis inhumanior, quis superbior?
- At haec sine cuiusquam malo.
- Quis acerbior, quis insidiosior, quis crudelior umquam
- In hoc homine atque in eius modi
- Tantum, opinor, hortensi: ad causam non accederent
- Liberi enim ad causas solutique veniebant, neque
[1] … [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22]
