Übersetzungen  ›  Juvenal  ›  Saturae (XV)

• Nobilis ille tamen populus, quem diximus, et
• Quippe illa nefandi taurica sacri inuentrix homines,
• Quis modo casus inpulit hos.
• Quae tanta fames infestaque uallo arma coegerunt
• Anne aliam terra memphitide sicca inuidiam facerent
• Qua nec terribiles cimbri nec brittones umquam
• Nec poenam sceleri inuenies nec digna parabis
• Mollissima corda humano generi dare se natura
• Haec nostri pars optima sensus.
• Plorare ergo iubet causam dicentis amici squaloremque
• Naturae imperio gemimus, cum funus adultae uirginis
• Quis enim bonus et face dignus arcana,
• Separat hoc nos a grege mutorum, atque
• Mundi principio indulsit communis conditor illis tantum
• Sed iam serpentum maior concordia.
• Parcit cognatis maculis similis fera.
• Quando leoni fortior eripuit uitam leo.
• Quo nemore umquam expirauit aper maioris dentibus
• Indica tigris agit rabida cum tigride pacem
• Ast homini ferrum letale incude nefanda produxisse
• Aspicimus populos quorum non sufficit irae occidisse
• Quid diceret ergo uel quo non fugeret,

[1] [2]