- Isti enim palam dicere atque in eo
- Quare qui convenit polliceri operam suam rei
- Cum, quod est multo proclivius, nulla necessitate
- Equidem, ut verum esset sua voluntate sapientem
- Haec pluribus a me verbis dicta sunt
- Ac tamen si qui sunt qui philosophorum
- Eos vero septem quos graeci sapientis nominaverunt,
- Neque enim est ulla res in qua
- Quibus de rebus, quoniam nobis contigit ut
- Nec vero nostra quaedam est instituenda nova
- Rutilio rufo, smyrnae cum simul essemus compluris
- Africanus hic pauli filius feriis latinis tuditano
- Et aquilio constituisset in hortis esse, familiarissimique
- Quem cum comiter scipio adpellavisset libenterque vidisset,
- Dabant enim hae feriae tibi opportunam sane
- Tum ille tubero: mihi vero omne tempus
- Tum scipio: atqui nactus es, sed mehercule
- Et ille tubero: at vero animum quoque
- Scipio libente me vero, ut aliquid aliquando
- Tum ille tubero: visne igitur, quoniam et
- Neque enim pauci neque leves sunt qui
- Hic scipio: quam vellem panaetium nostrum nobiscum
- Qui cum cetera tum haec caelestia vel
- Sed ego tubero nam tecum aperte quod
- Quo etiam sapientiorem socratem soleo iudicare, qui
- Dein tubero: nescio africane cur ita memoriae
- Quem enim auctorem de illo locupletiorem platone
- Cuius in libris multis locis ita loquitur
- Tum scipio: sunt ista ut dicis; sed
- Itaque cum socratem unice dilexisset, eique omnia
- Haec scipio cum dixisset, l.
- Furium repente venientem aspexit, eumque ut salutavit,
- Rutilius venisset, qui est nobis huius sermonis
- Tum furius: quid vos agitis.
- Num sermonem vestrum aliquem diremit noster interventus.
- Minime vero, africanus; soles enim tu haec
- Tum ille scipio: de solibus istis duobus;
- Dixerat hoc ille, cum puer nuntiavit venire
- Tum scipio calceis et vestimentis sumptis e
- Fannium et quintum scaevolam, generos laeli, doctos
[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8]
