- Qui ex illo numero reliqui syracusas classe
- Res erat clara, neque solum argumentis sed
- Homo certior fit agi nihil in foro
- Quod posteaquam iste cognovit, hanc rationem habere
- Causam sibi dicendam esse statuerat iam antequam
- Videbat illis nauarchis testibus tantum hoc crimen
- Consilium capit primo stultum, verum tamen clemens.
- Nauarchos ad se vocari iubet; veniunt.
- Accusat eos quod eius modi de se
- Illi enim vero se ostendunt quod vellet
- Iste non procrastinat, advocat amicos statim; quaerit
- Respondet unus quisque ut erat praeceptum.
- Iste in tabulas refert; obsignat signis amicorum
- Derisum esse credo hominem amentem a suis
- Iam iste erat hac stultitia multis in
- Vbi hoc videt, illorum confessionem, testificationem suam,
- Occurrebat illa ratio: quid cleomene fiet?
- Poterone animum advertere in eos quos dicto
- Poterone eos adficere supplicio qui cleomenen secuti
- Poterone esse in eos vehemens qui navis
- Pereat cleomenes una!
- Vbi fides, ubi exsecrationes, ubi dexterae complexusque,
- Fieri nullo modo poterat quin cleomeni parceretur.
- Vocat cleomenen, dicit ei se statuisse animadvertere
- Tibi uni parcam et potius istius culpae
- Agit gratias cleomenes, adprobat consilium, dicit ita
- Quid ergo?
- Iste homo ex eius modi civitate, adulescens
- In praesentia, inquit cleomenes, quoniam ita necesse
- Haec posteaquam acta et constituta sunt, procedit
- Qui nihil metuerent, nihil suspicarentur, statim accurrunt.
- Iste hominibus miseris innocentibus inici catenas imperat.
- Implorare illi fidem praetoris, et quare id
- Tum iste hoc causae dicit, quod classem
- Fit clamor et admiratio populi tantam esse
- Cum haec ita fierent, quaerebatur ubi esset
- Atque eum vident sedere ad latus praetoris
- Tum vero omnibus indignissimum visum est homines
- Adponitur iis tamen accusator naevius turpio quidam,
- Veniunt syracusas parentes propinquique miserorum adulescentium hoc
[1] … [10] [11] [12] [13] [14] … [21]
